Mijn papa
mijn papa heeft van de week te horen gekregen dat hij een zeldzame progressieve spierziekte heeft. Levensverwachting kunnen ze niet geven, gemiddeld is het 3 jaar, maar kan ook eerder. Onze wereld stort weer in. Z'n spieren houden er op onverklaarbare reden mee op, uiteindelijk ook zijn ademhalingsspier. Net als bij Nina* is het alsof ik in een roes leef nu, alsof het een boze droom is waar ik uit wakker moet worden. Maar helaas is dit geen boze droom. Ik zal dus niet op ieder berichtje reageren en hier misschien minder zijn. De Pregnyl zit nog in mn lichaam, dus ik zit nog steeds vol met hormonen. Ook hiervan weet ik niet hoe dit gaat aflopen. Maar ik wil nu zoveel mogelijk van mn papa genieten, nu hij het nog kan en er nog is.
reacties (0)