Begrafenis Nina*
Afgelopen maandagmiddag hebben we Nina* naar haar laatste rustplekje gebracht.
Het was zwaar om haar mandje definitief te moeten sluiten en haar een laatste kus, knuffel en aai te geven. Ze lag er nog steeds zo mooi bij. We hebben alles zelf geregeld en onze naaste familie was erbij. Mn mannetje heeft haar in haar grafje gelegd en iedereen heeft een schepje aarde erop gedaan. Wij zijn samen iets later op een afstandje gebleven, ik wilde graag voor mezelf de zekerheid dat het grafje dicht ging. Niet leuk om te zien maar ik ben wel blij dat ik het heb gezien. We hebben een groot hart met roze bloemetjes en een beertje laten maken met roze linten. Verder liggen er nog meer bloemetjes op haar grafje en knuffels. In haar mandje heeft ze ook nog knuffels. Gelukkig is het vlakbij ons huis en kunnen we er steeds heen. Het kaartje is ook heel mooi geworden, met onderstaand gedicht erop. Thuis brandt steeds een kaarsje voor Nina. Het troost ons te weten dat ze veel vlindervriendjes en vriendinnetjes heeft. Het is emotioneel zwaar nu, ik ben kapot en voel me leeg, maar we weten zeker dat we het uiteindelijk een plekje kunnen geven. Ze zit in ons hart en vergeten zullen we ons speciale meiske nooit.
Voetstapjes vervlogen
met een afdruk op onze ziel
Wat zijn wij intens geraakt
toen jij ons ontviel
Onze droom is wreed verstoord
Een leegte is ontstaan
Wij zullen met jouw vluchtige vlinderkus
Verder door het leven moeten gaan.....
reacties (0)