Zoveel pech de laatste weken

Pfff, Ik heb al zo lang niet meer geschreven dat ik niet weet waar ik moet beginnen.

Eind december dan maar…
Ik werk nog altijd halve dagen. De week voor kerst is de laatste werkweek en ik dan begint mijn verlof (een week eerder ivm sluiting van het bedrijf eind december).
Die woensdag werk ik mijn vervangster een halve dag in en bedoeling is dat ik er donderdag en vrijdag ook nog in werk.
Echter het lot beslist anders. Die middag haal ik na het werk het matrasje voor de wieg en het matrasje voor de ledikant op. Thuis aangekomen was het erg glad buiten maar toch is het wel te doen. Eenmaal in de hal beneden bij de flat, ga ik helemaal onderuit. Daar lig ik dan languit op de grond. Gelukkig zijn er 2 dames die me snel overeind helpen.
Meteen voel ik een enorme pijn tussen mijn benen in mijn schaamstreek. Eenmaal thuis binnen, bel ik de verloskundige op. Binnen een half uur is ze bij me.

Door de val (gelukkig op mijn zij) heb ik mijn bekken gekanteld en is mijn schaambot beurs. De baby mankeert gelukkig niets. Maar ik moet beslist absolute rust houden. Vanaf nu af aan: geen trappen lopen, niet veel / lange stukken lopen, geen auto rijden, kortom rust!

Het enigste wat ik dan denk: daar gaat mijn verlof.
Volgende dag sta ik helemaal stijf van de pijn op. Lopen is bijna onmogelijk. Wat een pijn tussen mijn benen. Net alsof ik enorm veel trappen in mijn kruis heb gehad. Mijn werk begrijpt dat ik niet meer kan komen, maar vind het wel jammer. Tja, het is niet anders.

Vanaf dat moment zit ik een beetje aan huis gekluisterd. Gelukkig hadden we het meeste wel al klaar. Ik ben nog een paar keer met mijn man weg geweest om laatste dingen te halen. Heb de afgelopen weken alles gewassen, gestreken en netjes opgeruimd. Ben helemaal klaar voor de baby.

Alleen de pech blijft me achter volgen. Begin januari blijkt bij een extra bloedcontrole dat de glucose waarde in mijn bloed te hoog is. Er volgen diverse onderzoeken in het belang van de baby en uiteindelijk blijkt dat ik of hele lage waardes heb of hele hoge. Gevolg is dat ik thuis moet gaan bloed prikken om te kijken wat het het doet. Met een dieet komt het toch na  een week al goed en blijven de waardes redelijk stabiel. Nu nog prik ik vier x per dag bloed (om de dag) om te kijken hoe het gaat.

Heb ook wat extra groeiechos gehad maar baby zit gelukkig gewoon op gemiddelde. Kortom genoeg zorgen gehad de afgelopen weken. Bijkomst is dat ik niet in het kraamhotel mag bevallen maar perse in het zkh. Moet bevallen; het is niet anders. Ik loop ook al sinds vier weken in het ziekenhuis bij de gynocologe en niet meer bij de verloskundige.

Twee weken terug ook door een paar vriendinnen verrast met een babyshower, erg lief.  Wat ben ik verwend en de kleine ook.  Een vriendin was als eerste gekomen en met een smoes moest ik me gaan opmaken etc in douche. Toen ik weer in woonkamer stond waren er opeens een paar andere meiden ook. Heb echt met een mond vol tanden gestaan.

Nu verlang ik toch wel naar de bevalling. Mijn voeten zijn enorm opgezwollen. Mijn vingers mijn handen en mijn polsen, het doet enorm zeer. Door het vocht. Ben voor a.s maandag uitgerekend maar wat mij betreft mag hij/ zij komen.