Dat geeft de burger moed

Na er afgelopen donderdag helemaal klaar mee geweest te zijn, had ik vrijdag mijn controle weer in het ziekenhuis.

Meewarige blikken van de verloskundige en de assistent toen ik binnenkwam, ´Jeetje meid, gáát het nog wel?'

'Op vreselijke rugpijn en bilpijn na mag ik geloof ik niet klagen'

'Nou híer mag dat heus even hoor!'

Ik heb eerlijk gezegd dat ik er wel aardig klaar mee ben, maar dat ik blij ben dat ík iets mankeer, en de baby niet, liever zo dan andersom toch?!

De controle was weer helemaal prima! Ondanks het vele vocht was de bloeddruk volgens het boekje gelukkig.

'Een hele buik vol' waren de woorden na het voelen van mijn buik, en ook het hartje galmde ritmisch en krachtig door de kamer.

Weer voor een week goedgekeurd en de verloskundigen en ik hopen dat de aankomende afspraak vrijdag de laatste zal zijn.

Het kindje is goed ingedaald en ligt prachtig met zijn hoofd naar beneden .

Wat een geweldig vooruitzicht! Een 'gewone' bevalling is voor ons weggelegd! :D

Afgelopen zaterdag ondanks de pijn tóch nog even naar de jaarlijkse markt in een dorpje even verderop, en ook daar de meewarige blikken en de vragen 'of ik al op knappen stond' 'wat ik daar in vredesnaam deed met zulke voeten' en 'je mag wel even hier zitten hoor!!' . Dit alles heeft mij toch het besef gegeven dat ik er dus net zo uit zie als dat ik me voel...

Groot, enorm, log, op knappen en redelijk afgepeigerd

Nog 18 dagen tot de uitgerekende datum..!