Morgen weer een belangrijke dag

Morgen mag ik voor de 20 weken echo.

Onvoorstelbaar dat ik al 20 weken zwanger ben en dat zegt genoeg over hoe het gaat!

Het gaat gewoon enorm goed, mijn buikje groeit gestaag, de eerste bewegingen op 17 april echt goed gevoeld.

De baby ligt ver naar achter en mijn baarmoeder is gekanteld daardoor moest ik wat langer wachten, maar hij beloond me rijkelijk voor dat lange wachten met een heleboel voelbare bewegingen op een dag.

Ik ben blij dat we morgen weten of alles goed gaat, tot nu toe lijkt het er wel op maar dé echo is natuurlijk wel die van morgen. Ik  maak me niet echt zenuwachtig want hoe dan ook het kindje is meer dan welkom.

Nog even bijpraten over H.:

Hij is zo lief!! Hij is zo ondeugend!! Hij is zo slim!! Hij is zo geweldig!!

Maar dat had ik wel eens eerder gezegd toch... ;)

Mijn zoon en ik wonen zo'n beetje op de kinderboerderij , veel gingen wij al naar hertjes en eendjes maar sinds wij een kaart hebben voor de kinderboerderij zijn we daar niet meer weg te slaan.

Wat een paradijs op aarde is dat zeg! Mijn mannetje rent, dartelt en kletst gezellig in het rond.

In de stal , uit de stal, naar de grote geit, naar de kleine geit, naar het schaapje, naar de pauw, nog even bij de kippen kijken, en af en toe kijkt hij om of mama nog wel mee kan komen. Dan weer klauterd hij de bult omhoog om naar beneden te kunnen rennen met een gegier en gegil van heb ik jou daar.

Menig traan is ook al gevallen bij de betreffende kinderboerderij.. oh wat maakt het me trots als ik hem antwoorden kan op zijn wijzende vingertje en 'wa is da?'

'dat is een kip schat'  'ip ip!'

Tranen van het lachen wanneer hij achter een grote geit staat die zijn keuteltjes op de grond laat vallen, en mijn kleine ventje op zijn hurkjes zittend wel eens wil weten waar dat nou precies vandaan komt.

Als ik daar ben met mijn lieve schat zou ik niet weten wat ik me nog te wensen heb, hij is zo vrij en vol vertrouwen , zo vrolijk en lief.

Tranen van het lachen trouwens ook toen wij een poosje geleden gekakel in onze voortuin hoorden , kippen!! (ergens ontsnapt) en H. mij vol zelfvertrouwen aan kijkt , naar de kippen wijst en zegt: 'pois pois' (poes) . Ach bijna ..! voor zijn net 16 maanden reken ik hem goed ;)

Voor hem is 'boite boite' (buiten) het allermooiste wat er is! Hij pakt regelmatig zijn jasje uit de hal , legt hem op zijn hoofd en gaat op de achterdeur staan kloppen 'boite boite!'

Zijn papa is vrachtwagenchauffeur en af en toe gaan wij een klein ritje mee, dit vind hij helemaal geweldig en kijkt zijn ogen uit .

De vorige keer kwamen we bij een boer op het erf die ons meteen riep, want hij had lammetjes! (er was ook een 'pois' en een 'ontje')

Deze uitjes maken grote indruk op hem, maar zeker niet minder op mij, wat heerlijk hem zo te zien genieten van alles om hem heen.

Niets maakt hem bang, de grote vrachtwagen van papa, de schotse hooglander die we vaak bezoeken, de shovel die papa z'n auto moet laden ,  het maakt hem allemaal niets uit, hij vind alles even prachtig.

En dat maakt me zó trots.. mijn kindje gaat zonder angsten de grote wereld in want hij heeft het volste vertrouwen in papa en mama,

Hij maakt me zó trots