Borstvoeding, wil het of niet?

Maanden van voorbereiding..... bij alaina wilde het maar niet lekker lopen en heb ik het na 1.5 week opgegeven. Ik was niet blij, alaina was niet blij en dat was het voor mij op een gegeven moment niet meer waard. Dit keer zou het anders gaan.

Dikke boeken en websites, fora zijn verslonden, helaas was een cursus niet mogelijk hier, maar ik wilde me op alle tegenvallers voorbereiden, dat is wist hoe ik het moest oplossen.

Toen sarah eenmaal op mijn buik lag duurde het niet lang voordat ze ook daadwerkelijk uit de borst dronk. het eerste voordeel tenopzichte van alaina, daar waren ze veel te druk met de controles en testen dat het ruim een uur duurde voordat ze (met zelf geklungel) aan de borst lag. Sarah dronk binnen 15 minuten.

de 24 uur in het ziekenhuis waren eenbeetje verwarrend. de verpleegsters hadden er soms een totaal andere manier van aanpak dan de andere. de ene duwde haar bijna aan de borst, vand e ander mocht ik niet zelf aanleggen en van weer een ander moest ikh et zelf doen en zou zij zien of het goedging. de laatste methode werkt het best, gelukkig dat de kraamverzorgster daar ook zo over denkt.

De eerste nacht thuis is echter drama en ik ben gesloopt als sarah na 3 uur drinken nog niet verzadigd lijkt. de volgende dag blijkt bij de weging dat ze flink is afgevallen. bah wat een gevoel van falen heb je dan. er stond een pakje kunstvoeding klaar voor als het echt niet ging, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om die (al was het maar eenmalig) te openen, ik wil dit zo graag, ikh eb hier zo mijn best op gedaan, dit mag niet weer mislukken. 2 uur later vind jef het mooi geweest. ik ben op, heb al nachten niet geslapen en dat gehuil helpt ook niet mee. 30cc gaat er in het flesje en mevrouw drinkt het op alsof ze nooit wat heeft gekregen, daarna valt ze in slaap.

De volgende ochtend vertel ik bijna in tranen dat ze wat kunstvoeding heeft gehad. het voelt echt als falen en ik weet niet of ik nu moet opgeven of dat doorgaan nog wel zin heeft. gelukkig snapt ze het maar al te goed en verzekerd ze mij dat dit zeker niet het einde hoeft te betekenen. ik leg Sarah weer aan die ochtend en ga vol goede moed verder, dit is voor het beste, dit is gezond, zowel voor mij als voor sarah, ik verklein zo haar kans op Astma en de allergieen die papa kan doorgeven en dat is het zooo waard.

Die nacht precies hetzelfde, maar dit keer wacht ik niet zo lang met een klein flesje kunstvoeding. ja ideaal is het niet, maar ik MOET ook rusten anders wil de borstvoeding ook niet lekker gaan lopen is mij verteld. Sarah slaapt, mama slaapt en 3 uur later na een voeding aan de borst, valt ze ook weer zelf in slaap. dat is beter!

Dan die dag begint het gevoel van volle borsten, stuwing, heel normaal. ze drinkt veel en lijkt echt tevreden te zijn, gaat het dan toch nog lukken? zou ik de bijvoeding nu weer weg kunnen laten? die avond moet ik zelfs kolven omdat madame na 15 minuten rechts, links niet meer interssant vind. Echter staat links op knappen en moet de druk er voor mijn gevoel af.. 80 cc komt eruit. ik ben blij! als ze dan toch bijgevoed moet worden snachts, kan dat iig met mamamelk en dit werkt prima. ze slaapt heerlijk en word om de 4 uur wakker voor een voeding die nacht de we afsluitenmet een beetje borstvoeding uit de fles.

vandaag bij het wegen is het duidelijk, mama heeft geen melk maar slagroom met extra vet ofzo! van 2925 gram op dinsdag weegt sarah vanmorgen 3075 gram. samen met volle compressen en een overlopend babymondje na elke voeding geeft mij weer zekerheid, dit gaat gewoon lukken!