Bevallingsverhaal

Maandagnacht werd ik wakker van een nat broekje. Ik dacht dat ik incontinent was geworden maar het was geen urine. Weinig geslapen. Dinsdag moest ik toch naar de VK. Werd gelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis. Ik was op dat moment 39.3 weken zwanger. Aan de CTG. Er waren wel harde buiken te zien en het was vruchtwater wat ik verloor. Beetje bij beetje. Toen kreeg ik te horen dat als de weeen niet vanzelf kwamen, ik donderdagochtend ingeleid zou worden. Dat was schrikken. Ik dacht thuis op een natuurlijke manier te bevallen. Dinsdagnacht weer weinig geslapen en uiteindelijk een handdoek tussen mijn benen gelegd, want werd gek van het verschonen van mijn broekjes en kraamverband. Woensdag voor een CTG en gesprek naar het ziekenhuis. CTG was goed en ik kreeg te horen wat er de volgende dag zou gaan gebeuren. Woensdagnacht had ik krampen en werd het vruchtwater zacht roze van kleur. Weer bijna niet geslapen. Donderdagochtend om half 8 naar het ziekenhuis. Half 10 aan de weeopwekkers. Gelukkig was mijn baarmoeder wel verstreken en kon ze het hartslagmetertje op haar hoofdje plaatsen. Het begin kon ik goed opvangen. Om de 20 min. gingen de weeopwekkers omhoog. Na 3 uur had ik 3 cm. Na weer 3 uur al zo'n 7 cm. Ze had het nog over pijnbestrijding, maar ik dacht dat het wel goed kwam. Maar de weeen kwamen te snel op elkaar en ik kreeg al persdrang. Kon ze bijna niet opvangen en toen de dokter eindelijk kwam had ik al 9 cm en dus geen pijnbestrijding meer... VRESELIJK! Op gegever moment mocht ik een beetje meedrukken want ik hield het niet meer. Na nog eens 1 en half uur mocht ik mee persen hoewel de ontsluiting alleen met een wee 10 cm was... Na 1 en half uur persen (normaal kan je 3 x persen in een perswee, ik kreeg er net 2 uit) is Elin eindelijk geboren. Ze bleef op de helft van haar hoofdje nog hangen... Wat duurde het lang voor de volgende wee kwam. Dat deed PIJN! Toen het hoofdje eruit was moest ik puffen want ze had haar navelstreng 2 x om haar nekje heen. Ze kwam namelijk niet langs mijn schaambot in het begin met persen en kon haar weggetje ook niet goed vinden. Nog een keer persen en haar lichaampje was er ook. Toen ze op mijn buik lag, kon ik haar alleen maar troosten. Wat een mooie meid! De placenta kwam al na 10 minuten. Gelukkig had ik maar een paar kleine schoonheidshechtingkjes. Ik was verrot. Niet gek na 3 nachten bijna niet slapen en dan nog een bevalling doen. De eerste week had ik een trauma maar op gegever moment kon ik postitief naar me bevalling terug kijken en ben ik blij dat ik het zonder pijnbestrijding heb gedaan. We moesten wel nog 24 uur in het ziekenhuis blijven wegens infectiegevaar. Maar gelukkig was alles goed. Het was allemaal heftig omdat ik zwaaroververmoeid was maar heb het allemaal een plekje kunnen geven.

Wat ik ook nog wilde zeggen is dat mijn vriend me echt super heeft gesteund en hij was heel lief. Voor hem was het ook zwaar.