Hmm... Ik dacht laat ik het eens opschrijven. Had niet verwacht dat het vandaag voor mij een emotionele dag zou worden. Had eerder gedacht dat het een opluchting zou zijn...
Ik werk al sinds mijn 12de bij mijn ouders in de zaak. Jullie kennen dat wel. Eigen bedrijf dus meewerken. Op zich geen probleem want ik ben er niet slechter van geworden. Met het 10 jarig bestaan feest 27 mei 2000 werd mijn moeder onwel en is zij op 5 juni 2000 overleden aan een hersenbloeding en tevens een inschattingsfout van een arts. Dit kwam als donderslag in heldere hemel. Ik was toen 19 jaar, me zus 21, me zusje 12, me vader 47 en mijn moeder ook 47 jaar. Dat was ook de dag dat mijn vader aan mij vroeg of hij zou stoppen met de zaak of dat ik het wilde voortzetten samen met hem. Ik heb natuurlijk gezegd, ik werk wel in de zaak maar dan in loondienst. Het laatste restje van je moeder... Tja wat antwoord je daar op als je 19 bent. 4 jaar later ben ik keihard gevallen (theoretisch) en ben ik een half jaar de ziektewet in gegaan om samen met een psygoloog de dood van mijn moeder te verwerken. Mijn relatie van 6 en een half jaar ging uit. En ik ben in dat jaar helemaal los gegaan. Daarna leerde ik mijn huidige vriend kennen. Ondertussen probeerde ik een andere baan te gaan zoeken maar mijn vader hield me op een bepaalde manier toch bij de zaak. Vorig jaar heb ik hem gezegd dat ik nu echt wilde stoppen. Maar toen bleek ik opeens zwanger te zijn. Ik dacht, nu kan ik niet op zoek naar een andere baan... Ben dus weer naar een psygoloog gestapt en samen met haar een stappenplan gemaakt. Ik heb mijn vader gelijk duidelijk gemaakt dat ik nu kies voor mezelf en mijn gezin! Gelukkig respecteerde hij dat en heeft hij me veel steun gegeven in mijn zware zwangerschap... Ik had erg uitgekeken naar deze dag... Maar nu het deze dag is... Voel ik me zooo NAAR! Ik neem nu echt afscheid van het verleden... Ik ben er ook echt klaar mee ( met me werk). Maar toch voel ik me schuldig... Ik hoop dat ik vanmiddag niet aan het huilen ben want ik heb al mijn meiden (personeel) gevraagd om vandaag langs te komen voor een stukje taart! Ik raap gewoon al me moed bij elkaar... Uiteindelijk komt alles goed en wordt 2010 echt een heel nieuw begin! Ik weet dat mijn moeder ook voor 200% achter mijn keuze staat.
Thnx Love&hugs
reacties (0)