Rara op wie lijk ik?

Tijdens mijn zwangerschap kon ik uren fantaseren over het kleine meisje in mijn buik. De grote vraag; Hoe zou ze eruit zien? Zou ze op 'Moffel' of mij lijken? Of juist een mix van ons beiden? Ik dacht dat ik alle combinaties al voor ogen had gehad. Toch bleek ik het totaal mis te hebben. Het magische moment. De eerste ontmoeting die je nooit meer over kan doen. Daar was ze. Mijn kleine meid waar ik zo naar verlangde. Wat was ze mooi. Uren kon ik kijken naar haar volmaaktheid. Ze was zo anders dan ik mij ooit had kunnen voorstellen..



Met een bos zwarte haren, zwarte ogen, piepklein, volledig onder het huidsmeer en met lange slanke vingers kwam ze ter wereld. Meteen mijn hart veroverd. 'Moffel' meteen verliefd noemde haar een kleine alien. Meteen zag ik er iets van 'Moffel' in. Dolgelukkig was ik met mijn twee donkere en knappe liefdes. In die jaren dat ik mijn 'Moffel' ken is hij weinig veranderd maar onze kleine meid leek elke minuut te veranderen.



Al snel werd het duidelijk. Ik had echt een mini-me op de wereld gezet. Haar haren werden iets lichter, haar ogen werden donkerblauw, een echte frons en ze heeft een ware kuif die zo, zonder enige gel recht omhoog staat en blijft staan. Net als haar mama. Heel bijzonder maar ergens ook raar om je eigen ik te herkennen. Eigenlijk had ik hier nooit aangedacht. Had ik echt gedacht dat de bruine ogen van papa dominanter zouden zijn.. Ze kleuren donker maar het is toch echt blauw dat gewonnen heeft. Haar bruine lokken is echt een mix van ons beiden. Heel langzaam zie ik af en toe iets van 'Moffel' al blijft het tot nu toe nog echt een mini-me.



Ze heeft niet alleen een buitenkant maar ook een binnenkant. Met de tijd mogen wij steeds vaker haar karakter ontdekken. Lijkt ze zich steeds meer te ontpoppen. Op wie lijkt ze dan? Is ze dan nog steeds een mini-me? 'Moffel' en ik zijn allebei een Ram maar toch zo verschillend. Hij heeft een open blik, is vrolijk, lief, zorgzaam, geeft liever dan te ontvangen, een familiemens en een echte doorzetter. Ik ben meer gesloten, perfectionistisch, koppig, hou van duidelijkheid, geef mij 100% en ben zorgzaam. Een kleine greep uit onze eigenschappen. We houden allebei van humor en rust.



Onze kleine Juul lijkt een echte ochtendmens te zijn. Het kan niet vroeg genoeg beginnnen. Na de eerste fles is ze dan ook helemaal klaar om heerlijk te brabbelen en spelen met veel muziek. Dat heeft ze van mij. In alle vroegte eruit en optijd erin. Sorry 'Moffel' maar je zit 's avonds nog alleen. Wat niet zo gek is, is dat ze ook van rust houdt. Heerlijk alleen als gezin en haar eigen ritme volgen is voor haar het prettigst. Muziek vind ze geweldig. Nu we haar verschillende liedjes hebben laten horen is luftballon toch wel favoriet. Haar vader heeft een liefde voor muziek. Speelt prachtig gitaar. Dus ik zie het al dromend voor mij. Al is het ons nog een raadsel waar ze haar liefde voor Duitse liedjes vandaan heeft gehaald. Ze heeft een big smile, een twinkeling in haar ogen. Dat herken ik van haar vader. Zo mooi dat een ieder er vrolijk van wordt. Nu ze lacht met geluid is het nog leuker. Gelukkig lacht ze nu veel maar de kleine meid weet exact hoe ze het hebben wil. Anders trekt ze haar mond wel open. Een indringend geluid volgt. Haar eenmaal en mezelf ook 'gered' te hebben kan ze je prachtig aankijken met een grote glimlach. Het is een pittige tante. Dat heeft ze van mij. Soms ontzettend lastig maar ergens ben ik blij. Ik geloof dat, dat haar ver gaat brengen. In deze wereld is een krachtige vrouw ook nodig. Als ik nu naar haar kijk dan voel ik dat, dat goed gaat komen.



Ze is echt een kind van ons. Hoe bijzonder om je partner en jezelf te herkennen maar tegelijkertijd een eigen persoontje te zien. Ze is uniek. Lijkt op ons maar nog het allermeest op haarzelf. Wij zijn trots. Ze is perfect, precies zoals ze is.



Lieve Juul,


Je ontpopt je steeds meer. Steeds vaker mogen jouw papa en ik jouw karakter ontdekken. Het verwonderd ons telkens weer om jou, nog zo klein tegelijkertijd zo krachtig te zien. Onze dappere enkeling. Jij overwon, dat doe je nog steeds en wij zijn overtuigd dat jij dat in jouw toekomst ook nog vaak zal gaan doen. Het klinkt wat ik nu ga zeggen misschien cliche maar het is zo waar. 'Het mooiste wat jij kan worden is jezelf!' Leef jouw droom. Ga ervoor maar verlies jezelf geen moment. Wij houden van jou.



Liefs jouw mama

724 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Nala01

    Ik was hier een tijdje weg maar wil jou nog eens een dikke proficiat wensen met je mooie meid! Hoe je het omschrijft, de moederliefde spat er vanaf! Heel mooi! Er is inderdaad niets mooiers op de wereld! Vele groeten!

  • vedertje

    Prachtig!! Om aan te sluiten bij je laatste alinea; in een boek las ik eens: 'Het allermooiste wat je je kindje kunt meegeven zijn wortels en vleugels'' Basisingrediëntje om je kindje te leren zichzelf te mogen zijn... :-) prachtig dat je dat zo stimuleert!

  • blenntmama

    Blijft bijzonder he , onze oudste is nu 4 en qua uiterlijk een kopie van mij maar qua karakter exact zijn papa. De jongste precies andersom :) Geniet maar lekker van jullie wondertje

  • kleinemaus

    het is inderdaad echt prachtig om zowel jezelf als je man in je kind te herkennen, ik vind het nog steeds zo speciaal

  • ynskjeh

    erg mooi beschreven, mijn oudste is een echte minime hihi zelfde karater en ook humeurig n de ochtend

  • Kientje

    Wat mooi!! Ik zie haar al helemaal voor me. Girlpower ;-)

  • ragazza

    Mooi geschreven

  • nies

    Mooi hè om dingen van jezelf of elkaar in een kind terug te zien. En geloof me, het kan nog steeds weer veranderen. Maar dat is ook logisch, ze blijft een helft van allebei

  • justin jenna

    Wat fijn om te lezen dat alles zo goed gaat. Ik vond ook dat onze dochter op mij lijkt maar even de baby foto's van haar papa erbij gepakt en het is toch sprekend haar vader. Haha. Xxx

  • -naam-

  • peppers77

    niets zo mooi als iets van jezelf in je eigen kind ontdekken