40 weken zwanger

Vandaag dan eindelijk de 40 weken bereikt! kom nu maar kleintje, we hebben nu wel lang genoeg gewacht!

mijn vorige 2 zwangerschappen gingen allebei tot 41 weken, de eerste ging spontaan, en bij ons 2e mannetje braken mijn vliezen op de dag dat ik zou worden ingeleid. Toen stopten de ween en moest ik alsnog worden ingeleid.

Toch nu weer een voorgevoel dat dit weer een 'zittenblijvertje' is. Nog geen last van steekjes of bepaalde pijntjes die me bekend voorkomen, alleen veel harde buiken, en het schiet me sneller in de rug, waarbij ik er soms krom van loop.

Met de verloskundige overlegt dat als ons kleintje zich niet vanzelf meld, ik volgende week donderdag met 40+5 wordt gestript, als dat dan kan, en anders wordt ingeleid. Mijn gedachten ratelen door mijn hoofd, zou zo graag terug gaan naar het moment dat je niet weet wat je te wachten staat, zoals bij een eerste bevalling en je gewoon wordt gevolgd door het moment. Nu weet je al hoe alles voelt, en hoe erg de pijn kan zijn. bij mijn 2e zwangerschap had ik echt een horrorbevalling, in minder dan 3 uur tijd door de inleiding al bevallen is echt zwaar. Het liefst gewoon deze keer het vruchtwater verliezen en daarna weeen, dan een rollercoaster van pijn. Zometeen maar eens mijn bedje op zoeken, het is nu 00:36u. Dat wordt straks weer een strijd als ik eindelijk lekker lig, want ons kleintje ligt dan vaak als een baksteen in mijn buik aan de zelfde zijde en dat is niet erg prettig :D.