Bevallings verhaal!

ik ga proberen om het bevallings verhaal oppaier te zeten want dat is zo leuk voor later.

het lijkt inmiddels al weer een eeuwigheid geleden dat ik bevallen ben van onze 2de pracht dochter. maar het is pas 19 dagen geleden!

savonds 15 maart (uitgerekende datum) rond 8 uur hebben papa en mama de vk gebeld want de harde buiken kwamen binnen de 5 minuten en dan was er afgesproken dat we moesten bellen omdat het bij je zus zo snel was gegaan!

dus wij gebeld en bernadette kwam kijken, ff voelen en toucheren om te zien hoever we waren.

nou het was feest er was helemaal maar dan ook echt helemaal niks verandert nog geen week stukje nog geen minimeter het zat echt nog pot en pot dicht, ik moest zelfs mijn handen tot vuisten maken en onder mijn billen zetten zodat ze me kon toucheren zo dicht zat alles dat ze er gewoon niet bij kon. je hartje klopte prima en je was nog druk aan het bewegen en je had het prima daar binnen volgens de vk.

dat was wel een mega teleurstelling zat ik daarom al 4 dagen met harde buiken te klooien en die dag al de gehele dag? ja dus hihihi.

nou de vk ging weer weg en ze zei dat duurt echt nog dagen voordat je gaat bevallen en ze dacht zelfs dat we de 41 weken voorbij zouden gaan en ze ons dan door moest sturen naar de gynecoloog want het zat zo dicht en de kleine had het prima in mijn buik en ze lag zelfs voor de deur maar niet erin. dus nou fijn weer dachten wij.

toen ze wegging zei de vk nog ff dat ik wat bloed of een beetje slijm kom verwachten want ze had natuurlijk wel iets geraakt van binnen om te kunnen voelen. o.k dachten wij, dan zullen we niet schrikken.

dus mama deed een string inlegkruisje in, dan kon ik zien wat er uitkwam. en papa en mama gingen wer naar beneden want we dachten dan gaan we maar weer wat lekkers eten, dus mama zat op de bank en ineens voel ik een golfje in mijn string, ik dacht nee kut he ik pis in mijn broek, dat ga je niet menen.

dus ik sta op en je pa zegt, schat als je iets nodig hebt zeg het dan dan, pak ik e wel,dus ik zeg met een lullig stemmetje nee hoor niet nodig en loop als een balletje zo stijf en voorzichtig naar de wc ik dacht lekker voor lul, plas ik gewoon in mijn broek hihih.

dus op de wc wast gewoon doorzichtig ik dacht dat meen je niet, plas gewoon echt in mijn broek,

o.k schone onderbroek/string aan en weer een iets dikker maandverbandje erin en zat idd een mini beetje rood bloed bij nou als we daar van moesten schrikken dacht mama nog!

dus weer terug naar de bank naast papa zitten en toen dachten we he, we zouden iets te eten maken, dus ik liep voorop naar de keuken en ineens zeg ik tegen papa, shit man ik lek!!!!!!

dus papa zegt waar bij je borsten???? nee van onderen, dus papa die buigt voorover en zit naar mijn zwarte broek te kijken hihih, alsof je dan wat kan zien!

dus ik sta stijf en vooral stil beweeg me niet, ik denk fuck man, wat ik dit nu weer, dus ik zeg tegen papa ik lek echt! wat voel je dan, ja een golfje, dus papa drukt (heel zachtjes) op mijn buik zo als grapje van nou dan zullen we het ff testen, en ja hoor weer een polfje eruit, ik schiet in de lag,en papa schrikt zich wezeloos want er komt echt een golfje uit, ik snel naar de wc.

papa weer een schone (nu ) onderbroek laten pakken met een kraamverband, zo van dan vangt het tenminste iets op!

en weer naar de bank, ik dacht wat moet ik nu weer doen wat is dit?

dus ik belde mijn moeder op, he mams, ik heb ff een vraagje, vruchtwater komt toch niet in golfjes dat klapt toch ineens en dan stroomt alles eruit net als bij myquela toen?

dus mijn moeder zegt nee hoor kan ook in golfjes komen maar dan ist meestal met de weeen mee en harde buiken, dus ik zeg weer dat heb ik niet, dus dat zal het dan wel niet zijn, nou ik bel de vk wel weer en dan hoor jij het wel weer doei doei.

ik had nog niet opgehangen of ik kon rennen naar de wc tering he met golven liep eht eruit,papa kwam naar de wc gelopen moet jij zo nodig plassen of wat is dit zegt hij, nee schat dit is niet mijn plas, dit is gewoon vruchtwater, het stroomde er echt met golven uit was best grappig zat ik daar op de wc,papa de telefoon pakken en ik weer de vk bellen. nee ik dacht ik ga erst ff op bed liggen dan zit ik beter, kan moeilijk op de wc blijven zitten tot ik een ons weeg hihih.

dus wij naar boven ik met een handdoek tussen mijn benen hihihi, we hebben echt gelachen hihih.

dus eenmaal op bed zei ik tegen papa, pak ff een bakje kunnen we wat vruchtwater opvangen en kijken of het echt vruchtwater is en of het helder is! dus zo gezegd zo gedaan en ja hoor eht was vruchtwater, zaten witten vlokjes in en het zag er gelig uit dus ik dacht nee kut he!

de vk lag net goed en wel in bed hihihih, ze dag dat weekend al 5 bevallingen gedaan sachts dus had al 2 nachten niet geslapen hihih.

dus ik had haar aan de telefoon denk dat mijn vliezen gebroken zijn en dat we wat opgevangen hadden en dat het er gelig uitzagvolgens ons!

dus ze zei maak je tasje maar klaar, regel oppas voor je dochter want als het geel of groen is moet je gelijk naar het ziekenhuis, mama dacht nee das echt kut dat wil ik niet, maar goed handelen en niet lullen.

dus ik belde mijn moeder weer en papa zijn ouders dat we ff afwachten wat de vk zegt en dat hij hun dan weer terug beld als we meer weten en ik belde mijn ouders en zusje om te zeggen dat er oppas nodig was en ze moesten komen,nou ze waren er zo, mijn vader, moeder, zusje(25) en broertje (19). en de vk ook, het was gelukkig geen meconium in het vrucht water het vrucht water was gewoon helder, het leek gelig in eht bakje maar was het gelukkig niet, dus ze ging weer weg nadat ze weer getoucheerd had en zei dat het nu wat weker was, maar nog geen ontsluiting.

de harde buiken werder weeen en we moesten afwachten want ze wist ook niet hoe het verder zou lopen, dus ze zei bel maar als het weeen werden. en ze ging weer, dus papa heeft zijn ouders weer gebeld en die kwamen ook.

inmiddels had ik weeen en ze deden behoorlijk pijn.

we hebben erg gelachen tussen de weeen door en het was erg gezellig mama lag op bed, papa ernaast en iedereen in de kamer hihihi.

tegen een uurtje of 7 denk ik, das een uur of 4 later, had ik zo iets van schiet het nou nog niet op, dus de papa belde de vk en ze nam op en zei gelijk, ik had je telefoontje al verwacht, ik kom eraan!

zo gezegd zo gedaan ze kwam en weer gevoeld nee sorry joyce net 2cm, jeetje mina 4 uur over 2 cm gedaan, ik dacht nee fijn weer zit ik daar voor te zuchten en te puffen en de weeen op te vangen voor 4 uur en dan maar 2cm, en die pijn, nee lekker weer.

dus toen hebben we besloten dat we iets voor de pijn gingen halen in het ziekenhuis want het schoot niet op en de pijn werd alleen maar erger.

dus papa en mama in de auto van bernadette de vk en omi, oma, tante daisy erachteraan met opa zijn auto.

oom dennis en opa bleven thuis bij myquela en zouden later naar het ziekenhuis komen omdat ik wilde dat myquela als de kleine geboren was er gelijk bij kon zijn.

puffend in de auto van vk. waren we eindelijk in het ziekenhuis in nieuwegein, mama in de rolstoel en op naar de kraamafdeling, omi, oma en tante daisy kwamen tegelijk met ons aan!

daar werden we in een super mooie kraam kamer gereden en toen kon het beginnen.

eerst ff mij overdragen van de vk naar het ziekenhuis en toen werder er onderzoekjes gedaan!

een ecg werd er gemaakt 2 banden om mijn buik die de hartslag van de baby opnam en bijhield en 1 band die de weeen registreerde, wat een geluiden zeg op de achtergrond van dat apparaat hihih.

we kregen thee en hebben weer erg gelachen met zijn alles, de weeen werden erger en pijnlijker dus ik had zo iets van hallo iets tegen de pijn graag, maar ze wilde eerst ff dat geregistreede van het hartje en de weeen nakijken en mij ff toucheren of er al verandering was, nounoutoch wel weer 2 cm, niks gebeurt dus hihihi.

en toen hebben ze een anestesist aangevraagd en die zou komen en omdat ik dan een ruggenprik zou krijgen moest de baby een snoertje in haar hoofdje krijgen zodat ze der beter in de gaten konder houden dus dat werd gedaan.

in tussen liep ik nog altijd helemaal leeg met golfjes vruchtwater, dat voelde zo smerig joh, echt getver denk dat ik dat bij elk golfje wel 20 x zei gatver wat voelt dat voelnet of je in je broek plast en je hebt er geen controle over (je hebt tijdens de gehele bevalling nergens controle over trouwens hihih)

eindelijk kwam die stomme annestesist want het duurde zeker 45 minuten hihih, er kwam een piep jong ventje aan gelopen en die stelde zich voor, dus ik dacht waar blijft die annestesite bleek hij eht te zijn hihihi foutje!

ik moest rechtop gaan zitten op de rand van het bed, aan papa hangend en handen omlaag, rug bol, nou dasprettig joh met weeen kan ik je vertellen en dan vooral niet bewegen en goed stil blijven zitten,nou geloof me das geen pretje en das echt heel erg pijnlijk.

oh ik vergeet te vertellen dat ik inmiddels een infuus had gekregen en dat ik al 2 zakken vocht binnen had gekregen.

zo weer verder met de ruggen prik, het deed helemaal geen pijn, terwijl ik daar zo zat en de weeen opving had ik wel zo iets van moet ik dit wel doen, maar ben erg blij dat ik het toch heb gedaan.

het was een ruggeprik waarbij ik alles wel voelde ook de weeen maar veel en veel minder mijn linkerbeen was een beetje doof bij mijn boven been en ik voelde alleen warmte of kou op dat been, mijn rechter been was gewoon normaal, dat verbaasde me, ik dacht dan heb ik helemaal geen gevoel meer in mijn benen en buik, maar das dus helemaal niet zo!

de weeen waren zo prima te doen en ze werden korter, ik kreeg een katteter in, das wel minder maar o.k maar die ging er ook weer uit, om het uur werd mijn blaas geleegd dat voelde niet zo fijn.

de weeen moest ik nog wel weg puffen maar een heel stuk minder en ze waren veel sneller voorbij dan daarvor. ik zei steeds wat een uitkomst wat een zaligheid. ik moest proberen te rusten en slapen dus iedereen ging liggen mijn zusje en moeder op de slaapbank, mijn schoon moder zat in de stoel en papa zat herlijk naast tegen en boven mama, het was heerlijk de steun en hulp en liefde van papa, hij deed het echt zo geweldig!

nou na 3 uurtjes weer kijken hoe ver we waen zozo wel 4 cm bijna!

sjonge jonge het schoot niet op en toen kreeg de kleine het ook moeilijker dus toen werd ik aan de weeopwekkers gelegd en toen ineens kwam er een ween storm mensen lief en toen ging het dan eindelijk snel er zat nog een randje maar die ging ze tijdens de weeen weg proberen te masseren, dat lukte maar de weeen werden minder, ik dacht nee he ook dat nog!

dus ze ging nog ff weg en zou over 1 uurtje terug komen, het allarm van de hartslag van de kleine ging steeds vaker af want door de weeen ging haar hartslag steeds veel te ver omlaag en dan kwam er weer een zuster, dat was wel schrkken vond ik niet zo prettig.

maar opeens voelde ik de druk van willen persen dus de zuster de vk laten komen en die voelde weer en nu mocht ik persen alsik het voelde maar ik voelde niks meer.

ze zei o.k dan gaan we je van de ruggenprik pomp afhalen en dan zetten we de weeenopwekkers hoger dat doet wel pijn dan want dan voel je alles weer gewoon, ik dach ja dikke neus, ik heb nu geen pijn en dan zou ik weer ff pijn moeten krijgen en wel 10x zo erg ook door die weeopwekkers, echt niet.

ze zei je mag persen als je een wee hebt en je het voelt, nou geloof me ik voelde helemaal niks hihih

maar ik kon onder de arm van mijn man/papa doorkijken en op de monitor zien of er een wee was en dan gign ik gewoon persen hihihi! en dan vroeg de vk heb je een wee en dan dacht ik weet ik veel, en dan ging ik stiekem kijken en zei ik ja en dan weer persen, zegt de vk ineens, van onderen eprsen he, goed van onderen eprsen, ja dacht ik ik zie de onderkant wel,maar voel niks hihih,dus ik proberen mijn gevoel op van onderen te zetten en persen en persen, weer de hartslag van de kleine te ver naar beneden en te laag, dus zei ze wemoeten nu haast maken ik ga je helpen ik ga een knipje zetten, ze pakte de verdoving en zetten die erin tijdens een wee.

ik dacht nee he, niet knippen das niet fijn straks na de bevalling hihih, maar watmoet dat moet,

en ik zetten eht op een persen zo hard als ik kon en toen ineens nog voor het knipje (gelukkig hihih) deed ik het zo goed dat de kleine er met de kopje al zihbaar bijna uitkwam, maar ze vloepte steeds weer terug en dan ging der hartslag ook achteruit/omlaag en gingen de toeters en bellen weer af, toen werd het geluid f uitgezet.

papa zat met zijn arm inmiddels lager en ik kon er niet meer stiekem onderdoor kijken of ik een wee had, dus dat was wel ff minder, maar ik dacht ik pers gewoon hihihi.

toen blef het hoofdje gelukkig hangen want zei de vk als ze nu terug schiet dan ga ik knippen,e cht niet dacht mama, dus ik bleef het hoofdje met kracht gewoon vast houden daar hihihi, de vk wil je even voelen aan eth hoofdje van je kindje, ik voelde ik zei heel droog, zit ik nou aan mezlef te voelen of is dit haar hoofdje?iedereen weer lachen nee het was het hoofdje, je pa schrk zich dood het leek idd ook wel of je geen schedel had je hoofdhuidje was als een huidje van een opa zo rimpelig en je had je vlies nog op je hoofje dus het zag er vreemd uit, papa hoefde ff niet meer te kijken, hij vond het niks, toen hij de 2de keer keek zag eht er al beter uit! hihih

de vk zei als je een wee hebt moet je nu persen en volhouden ik dacht je zegt eht maar ik pers wel, voel toch niks hihihi.

en toen ineens vloep het hoofje was eruit, je was helemal blauw want je navelstreng zat om je nekje en dat haalde ze ergelijk vanaf en toen werd je langzaam weer roze, en toen zei de vk, wil je haar er zelf uit halen, pak der maar vast en trek maar, nou dat wilde ik wel het was geweldig ik heb mijn dochter er zelf uit getrokken.

ze huilde gelijk en het was geweldig mama was behoorlijk ingescheurt het bloed spoot er echt uit zei de vk, ze moest eerst dat grote adertje dichten voordat ze de rest kon zien of er nog meer scheurtjes waren. ze is wel 45 minuten bezig geweest met mij te hechten hihih, papa zei et was een slacht veld hihih.

toen moest deplacenta eruit en die wilde niet hihih, dus of ik ff wilde persen tuurlijk, had immers al de heletijd geperst zonder een wee hihih.

alles was goed, jij hetb heerlijk ruim 1 uur bij mij gelegen voordat je werd onderzocht.

papa en mama hebben samen jouw navelstreng doorgeknipt dat was erg speciaal en mooi.

ik was en voelde me de gelukkigste moeder en vrouw van de wereld, het was een lange maar mega mooie bevalling, we hebben erg gelachen en het was heerlijk om iedereen bij me te hebben die voor mij belangrijk zijn!

toen moesten we je naam zeggen hihih, je eerste naam wisten we wel,maar je 2de naam hihih, mama was ff alles kwijt dus die hebben we 2 uur later weer kunnen vertellen hihihi.

mama was 450 mililiter bloed verloren.

mama is na de bavalling zelf van eht ene bed in et andere bed gelopen en ze liep daarna ook gelijk door de kamer heen als jij werd verschoond mama wilde overal bij zijn en ik voelde me mega sterk en goed dus kon ook alles!

dit was in grote lijnen het verhaal, als ik nog dingen vergeten ben wat zo wie zo is gebeurt dan vertel ik die in een volgende verhaaltje!

dikke kus een moeder van 2 pracht dochters