Zwanger

Hai allemaal!

Het heeft een tijdje geduurd want durfde er nog geen blog aan te wagen maar ik ga het nu gewoon doen!
Ik ben zwanger :)! Maar ik vind het doodeng vooral in het begin had ik het erg moeilijk en wilde ik er eigenlijk niet aan denken..
Bij 6,4 week kreeg ik mijn eerste echo, ik wilde nml zo lang mogelijk wachten!
Het hartje klopte!!! En het belangrijkste het klope snel genoeg :) ik heb tijdens mijn zwangerschappen maar 1x eerder het hartje zien kloppen maar toen ging het veel te langzaam :(
O wat waren we blij!!! Het was iig een goed begin :) 2 weken later zou ik weer mogen komen voor een echo.
De eerste paar dagen na de echo gingen nog wel maar daarna begon de stress en de paniek weer toe te slaan! Ik voelde niks, had helemaal geen zwangerschapssymptomen en ik was er al van overtuigd dat het niet goed zat...
Wat kan een mens zichzelf gek maken zeg Pff.. Na een week heb ik gebeld om te vragen of ik al mocht komen voor een echo omdat ik het niet meer uithield maar helaas ik mocht niet komen...
Ze weten niet wat er gebeurd als je te vaak een inwendige echo krijgt dus dat was dat..
Nog een week moest ik volhouden en ik was zo bang dat het weer mis was, ondanks dat ik geen bloedverlies had of buikpijn wat ik bij mijn andere miskramen allemaal wel had..
Eindelijk was t moment aangebroken voor de echo en daar zat ik met een hartslag van weet ik t hoeveel pfff. Eerst uitwendig geprobeerd maar daar zag ze niks (ik natuurlijk weer stressen) en daarna inwendig...
En daar was hij/zij groter dan ik ooit had gezien op een echo wauw!! En t hartje klopte nog steeds en nog steeds snel genoeg :) we waren zo blij!!! Ik werd zelfs iets vooruit gezet 8,6 weken nog nooit zover gekomen!! Zou het dan toch echt? Gaat het dit keer echt eens goedkomen?
Daarna mijn eerste intake gesprek gehad en tot 12 weken heb ik een gynaecoloog daarna ben ik een 'gewoon' geval en krijg ik een vk.
Ook mag ik tot aan 12 weken elke week komen voor een echo om me gerust te stellen :) ik heb een ontzettend lieve gyn en ben er erg blij mee!
Vandaag ben ik 9,4 en kan niet wachten tot het vrijdag is want dan mag ik weer even kijken of alles goed is :) want als ik eerlijk ben begin ik mi toch wel weer zenuwachtig te worden of t allemaal wel goed is...
Heel voorzichtig probeer ik blij te zijn en te genieten dat ik geen kwaaltjes heb en dat er een klein wondertje in mijn buik groeit! Want dat is het, absoluut een wondertje en een lot uit de loterij!
Een onbezorgde zwangerschap zal ik door mijn miskramen en mijn translocatie nooit hebben helaas... Dat is echt van mij afgenomen...aar ondanks dat ga ik proberen van alle kleine momentjes optimaal te genieten!!!

Liefs Joyce