Kwakkelende Lesley en rust!

Zo hier dan weer eens een blogje van deze kant!

Kwakkelende Lesley

Lesley is nu al een maandje aan het kwakkelen dan weer ziek dan weer niet. Dan in eens misselijk, dan weer buikpijn dan koorts en dan weer helemaal niets!

Nu hebben we het geluk dat ons kind ook tijdens het misselijk zijn zindelijk is (hij geeft het aan en loopt zelf naar de wc om te spugen) Dus grote schoonmaak beurten zijn gelukkig niet nodig geweest. Ja de wc moet wat vaker grondig onder handen genomen worden maar dat maakt niet uit!

Maar goed m'n moeder had gister zijn urine in geleverd bij de huisarts omdat hij soms ook heel vaak ging plassen. Dat was allemaal goed, ze hadden het nog wel even op kweek gezet maar ook daar is niets uit gekomen (gelukkig). 
We gaan nu zo naar het ziekenhuis om bloed te prikken en dan testen ze hem o.a. op pfeiffer we gaan het zien... Verder moeten we ook zijn ontlasting nog inleveren, dus we mogen weer eens poepscheppen blehh..

ik hoop zelf dat er wel wat uitkomt hij is nu namelijk lijkbleek heeft wallen onder zijn ogen, slaapt slecht vaak moe en ik wil weer gewoon mijn Lesley terug die lekker de hele dag kan donderjagen etc.


22 weken

Nu even over mij.. 22 weekjes zwanger en ik ben helemaal op!
Begin spontaan op de stomste momenten te huilen (de tranen branden dan ook steeds achter m'n ogen), heb eigenlijk heel vaak buikpijn. 
Natuurlijk heeft het ook te maken met het slechte slapen dat ik nu doe dankzij zwanger zijn en een kwakkelende Lesley.. 

Ik werk natuurlijk in een familiebedrijf bestaande uit mensen die of zelf weinig voor hun kids hoeven te zorgen (mannen ) en mijn tante heeft 2 oudere kinderen, dus begrijpen doen ze echt niet en op enig begrip hoef ik dan ook echt niet te wachten.. 
Dat is denk ook de reden waardoor ik mezelf steeds weer een schop onder m'n kont gaf als ik er eigenlijk al doorheen zat. Wat dan weer resulteerd in als je dan is een dag vrij bent (met 2 kinderen) je nergens geen puf voor hebt.. Daardoor ga je je weer een nutteloze moeder voelen en dat schiet ook weer niet op.. 

Maar goed toen ik dit melde bij de huisarts heeft hij mij gezegd dat ik eerst maar is een weekje thuis moet blijven en dan gaan we volgende week verder praten! Dus nu kan ik zeggen dat ik op dokters advies thuis moet blijven en dat is voor me gevoel zo goed en geeft het me toch wat meer vertrouwen met vertellen aan mijn oom dat ik zoiezo een weekje ben uitgeschakeld.

Ik blijf me wel een beetje een aansteller vinden maar dat zal vast komen door de mentaliteit die we hier in de familie hebben en het dus niet echt in m'n aart zit maar ik ben er wel echt aan toe!..

431 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • puck

    ik snap je gevoel. ik was dolgelukkig toen de vk uiteindelijk besloten had dat ik echt niet meer mocht werken (hoe moeilijk ik het tegelijkertijd ook vond...) zorg goed voor jezelf en ik hoop dat Lesley ook snel weer zijn eigen vrolijke zelf is.

  • emsa77

    Wat goed van je dat je het de huisarts hebt laten weten. En ik hoop dat hij je nog langer thuis laat zijn. Ik denk dat zo'n familie toch niet veranderd dus als het jou je zwangerschap doorhelpt. En nu nog hopen dat het snel met je zoon in orde komt. Ik zal voor je duimen! Sterkte!

  • nova luna

    Wat vervelend zeg voor Lesley en natuurlijk ook voor jullie. Kan me voorstellen dat je wil dat er iets uit de onderzoeken komt en dan het liefst iets wat ze met een pilletje zo weer kunnen fixen. Ik duim met je mee. Dit is niks om je kind zo te zien.
    En wat betreft jezelf, erg lastig zeg. Inderdaad aan jezelf en je kleine kerel in je buik blijven denken. Hopelijk helpt de rust wel en kan je snel weer wat meer doen. En nee je bent geen aansteller!! Dikke knuffel

  • mamavan3

    Weet dat het heel moeilijk is, zeker als je bij familie werkt, maar toch proberen om even aan jezelf te denken!! Dikke knuffel!

  • Zaijalu

    Je bent geen aansteller!!! Dat weet je toch?
    En wat een prutzooi, met Lesley. kan me voorstellen dat je wil weten wat er aan de hand is. Bah. Hoop dat het allemaal meevalt en met kleine aanpassingen een stuk beter word.
    Maar ook aan jezelf bijven denken hè? Maar dat zul je al 100x gehoord hebben. Dikke knuffel!!!

  • JTB

    wat vervelend he... je wilt je eigenlijk voor 200% inzetten, maar het lukt je niet... zo frustrerend! Maar ja, de WIL is er wel van jouw kant. Nu maar hopen dat je familie er wat meer begrip voor gaat krijgen en het inziet dat je wel wilt, maar niet altijd kunt. succes er mee, ook met Lesley!

  • sade1983

    Tja, hormonen zijn klote dingen (heb Jacky ze wel eens horrormonen horen zeggen, niets is minder waar). En als je er dan ook nog eens een ziek kind bij hebt, kan ik me voorstellen dat je het af en toe helemaal zat bent! Doe het deze week lekker rustig aan! Sterkte met Lesley.

  • tantesjaan

    aansteller of niet... rust is belangrijk... laat ze maar kleppen en kies ff voor jezelf.