Consternatiebureau

Vol goede moed vanmorgen naar het consultatiebureau. Want ik had een aantal vragen, en wou graag tips hebben. Maar het begon al verkeerd. Ik was de kleine meid aan het uitkleden, en dom genoeg hadden hun de deur niet goed dicht gedaan. Dus ik hoorde ze (arts en verpleegkundige) tegen mekaar zeggen: we hebben maar vier kindjes gehad, maar heb dr geen zin meer in.

Toen zonk de moed me in de schoenen. Maar dat trok al bij na het wegen en opmeten van onze grote meid.

Binnen bij de arts had ze het alleen maar over hij....... eeeuuh mijn dochter heeft geen piemel mevr, het is een zij!!! Na haar gecorriceerd te hebben stelde ik mijn vragen. Ik kreeg de antwoorden als ik deed alles al goed. En als de kleine drie uur huilt, moet ik maar doen wat me goed dunkt, en anders de kleine maar even naar de buurvrouw brengen. En dat ze zo weinig slaapt overdag, terwijl ze dus mega moe is maar ontzettend moeite heeft met in slaap komen, moet ik haar wakker in bed leggen. Nou dat doe ik altijd. Oke dan is het goed, kan je niks anders meer doen.. Grrrrr. Ik vraag om tips!!! Maar meer kreeg ik niet uit dat mens.

Zegt ze tenslotte nadat onze lieverd de prikjes heeft gehad, goh ze heeft haar handjes wel stevig dicht. Stomme koe!!! Wat zou jij doen als je twee van die mega naalden in je beentjes krijgt!

Moest ik ff kwijt!