Sinds week 18 voel ik gekriebel in mijn buik -> is dat ons kleine wondertje is wat ik me steeds afvraag???
Maar sinds Week 19 weet ik het zeker. Onze kleine schopt er flink op los daar binnen. Wat heerlijk zeg al dat leven in je buik. Ik geniet er ontzettend van en zou het de hele dag door wel willen voelen.
Vooral wanneer ik de rust in ga is onze kleine duidelijk aanwezig. Hij of zij laat Mem duidelijk weten er te zijn en dit geeft mij natuurlijk een geruststellend maar ook een super trots gevoel. Ik ben zo onwijs verliefd op die kleine en kijk er nu al naar uit om het eindelijk in mijn armen te kunnen houden, te kunnen knuffelen etc.
Verder gaat het momenteel prima met me, Afgelopen maandag ben ik op therapeutische basis weer aan het werk geweest wat toch wel erg tegen viel, ik had meteen een pijnlijke buik. Gelukkig is mijn teamleider erg begripvol en adviseert ze me gewoon gezellig langs te komen op het werk en eventueel het papier werk te gaan doen.
En dan........ Mijn borsten lekken... oh vreselijk vond ik dat de eerste keer. Wat gebeurt er toch allemaal in mijn lichaam. Fantastisch hoe alles verandert en mijn gehele lichaam zich voorbereid op de komst van onze kleine. Een beetje vreemd maar een goed teken denk ik dan maar weer!!
Volgende week maandag mogen we weer naar de Vk. heb er nu al zin in. Volgende week donderdag hebben we de 20 weken echo, wat ik erg spannend vind.
Liefs...
reacties (0)