Updateje

Er is niet echt iets bijzonders om over te schrijven, maar ik vond het wel weer tijd voor een kleine update. Net een heerlijk weekend gehad waarin we lekker van het weer hebben genoten met de jongens, en dat maakte dat ik wel weer eens zin had om iets over ze te schrijven.

Jonah:

Jonah is helemaal in zijn nopjes met het goede weer. Eindelijk hoor ik niet de hele dag een kind aan mijn been jengelen, om te vragen of hij televisie mag kijken. Hij denkt er zelfs niet aan, want buiten spelen is zoveel leuker! Lekker helpen met papa, en allemaal grote jongens dingen doen. Het valt dan direct op hoe goed hij sommige dingen al kan. Geef hem een sopje en hij poetst zijn fiets mooi op (en vindt dat nog leuk ook!). Maar ook met spijker en hamer is hij al handig. Kevin was wat aan het timmeren en had Jonah ook een paar spijkers en een hamer gegeven zodat hij ook mee kan doen. Jonah klopt dus nu zo, zonder blikken of blozen een spijker in het hout. Hij heeft een keer per ongeluk op zijn vingers geslagen, en had toen door dat hij het beter anders aan kon pakken. Ik heb echt de hele dag geen kind aan hem gehad, hij heeft zichzelf prima vermaakt buiten!

Gisteren waren we naar kinderstad met de jongens, een evenement hier in de buurt vol springkastelen, ballenbakken, optredens en knutselhoeken. Dan valt het wel op wat een watje het eigenlijk is. Alles vindt hij te eng, en dus blijft hij hangen in het baby/peuterhoekje met alle jongere kindjes als hem. Het schminken was natuurlijk wel leuk, en al snel hadden we een echte piraat mee op stap. Bij het optreden heb ik meer genoten van het kijken naar Jonah. Hij ging helemaal in het stuk op en riep mee etc. Toen we thuis waren moest ik nog snel even wat winkels langs en heb ik Jonah meegenomen. Het was echt heel gezellig. We hebben samen wat gedronken, nieuwe schoenen voor hem uitgezocht en samen boodschappen gedaan. Wij waren er beide echt van aan het genieten om even lekker samen weg te zijn.

Sam:

Sam ontdekt een hele nieuwe wereld nu hij ook naar buiten kan. Hij gaat dagelijks op onderzoek uit in de tuin, en vindt dit helemaal geweldig. Hij wil het liefst grote dingen. Grote stokken, de bezem, of klimmen in Jonah's huis. Je moet hem echt op een gegeven moment gaan pakken om te eten en te slapen, want uit zijn eigen enthousiasme zou hij het helemaal vergeten.

In tegenstelling tot Jonah is Sam een echte daredevil. Hij ziet nergens gevaar in. In Kinderstand klom hij op alles waar hij op kon klimmen, en staat daarbij echt niet stil bij het feit dat hij kan vallen of wat dan ook. Bij Sam is het dus opletten geblazen, want 3 seconden hem uit het oog verliezen betekent dat hij al bovenaan de glijbaan staat te schateren. Hij is gelukkig ook wel een harde, want hij stoot dus regelmatig zichzelf ergens aan in zijn roekeloosheid, maar huilt er zelden hard of lang om. Laatst was hij gevallen met een speeltje in zijn mond en had daarbij een tandje door zijn lip. Komt hij mekkerend bij me aangelopen, dus ik vroeg al: Waarom ben je nou aan het zeuren? Tot ik allemaal bloed bij zijn mond zag. Nou daar had Jonah echt wel wat hysterischer over gedaan!

Sam lijkt echt een eigen taaltje te ontwikkelen. Hij kan een paar woorden maar zegt er ook een heleboel waaruit ik niks op kan maken. Hij brabbelt echter wel de hele dag door, want dat het lukt om met ons te communiceren is toch wel erg leuk! Hij kent ondertussen ook wat dierengeluidjes (poes, schaap, koe) en kan al zijn neus, mond en oren aanwijzen.

Over anderhalve week ga ik met Sam een week op vakantie naar mijn moeder in Oman. Daarvoor moeten we een hele tijd in het vliegtuig zitten, waar ik wel een beetje tegen op zie. Ik hoop dat ik hem zo lang kan vermaken, en dat hij het niet spuugzat wordt!