Doorslapen

Ik dacht dat het moment nooit meer zou komen en had me er zelfs al een beetje bij neergelegd dat ik de komende maanden/jaren nog veel wakker zou zijn 's nachts maar niets blijkt minder waar. Sam heeft het doorslapen eindelijk door, en de keren dat ik er per nacht nog uit moet zijn beperkt tot 1 en soms zelfs 0 keer! Heerlijk, wie had gedacht dat je zo blij kon zijn met een beetje nachtrust!

Alle eer hiervoor moet eigenlijk naar mijn moeder, die het hem 'geleerd' heeft. Ik ben rond de kerst bijna een week naar mijn moeder geweest en zij had aangeboden om er 's nachts uit te gaan als Sam huilde. Omdat hij daar eens gelogeerd heeft en ook niet wakker werd dacht mijn moeder dat het wel eens gewoon gewoonte geworden kon zijn. Maar deze doorbreken lukt zelf niet, omdat Sam zodra hij mij ziet niets anders meer wil als aan de borst. Omdat ik hem niet wil laten huilen werd de keuze dan snel gemaakt. Maar als Sam dus denkt dat ik niet in de buurt ben, dan slaapt hij veel makkelijker door. Met die gedachte besloten we net te doen alsof ik er dus niet was, mijn moeder zou naar hem toe gaan hem troosten en weer laten slapen. Ik had wel afgesproken dat als hij echt ontroostbaar was dat ze hem wel gewoon zou brengen, ik wou het hem alleen op een vriendelijke manier afleren, niet op een manier waarop Sam zelf ongelukkig is. De eerste nacht werd hij nog veel wakker en heeft hij de laatste 3 uren zelfs bij mijn moeder in bed doorgebracht. De 2e nacht had hij nog maar 2 keer dat hij wakker werd, en daarna nog maar 1 keer per nacht, met 1 nacht zelfs zonder wakker te worden!! Wauw! Thuis hebben we zijn bedje (eindelijk) op zijn eigen kamer gezet en zijn we hem gelijk vanaf het begin daarin naar bed gaan brengen. En na ongeveer een week kan ik zeggen dat het verrassend goed gaat! Hij slaapt de meeste nachten door, waarbij hij een paar nachten heeft gehad waarin hij wel wakker is geworden maar maar 1 keer. Maar nu Sam in een keer stil is 's nachts presteert Jonah het natuurlijk om 's nachts wakker te worden :S. Maar goed, ik denk dat dit maar van korte duur zal zijn, en nog belangrijker, daar kan ik Kevin makkelijker voor uit bed schoppen.

Lang leve mijn slaap terug!!! (nu natuurlijk wel even afkloppen!)