1e echo

En toen was het echt ineens zover, de 1e echo. Ik belde om een nieuwe afspraak te maken, wat erg moeilijk bleek en niet zo goed wou lukken. Secretaresse: Dan is de laatste optie dat u vanmiddag nog even langskomt! Nou dat liet ik me mooi geen 2e keer zeggen!

Gelijk zenuwachtig natuurlijk! Liep het ook nog meer als een uur uit maar zie hier het resultaat:

De eerste foto van ons 2e wondertje:

En hieronder het prachtige hartritme (het klonk me als muziek in de oren!):

Ik moet zeggen dat het genieten nu dus echt in een 2e stroomversnelling gekomen is. Zoals ik al dacht wordt het nu in een keer weer iets echts, terwijl ik tot nu toe op de een of andere manier een beetje het gevoel had dat ik nog niet te hard mocht hopen. 

Ik ben 1 dag teruggezet, maar dat had ik wel gedacht door de lage waarden van HCG waar ze toen op hadden geprikt, daardoor leek het al dat ik een iets latere eisprong had gehad als verwacht. Door het schrikkeljaar zou ik zelfs eigenlijk 2 dagen teruggezet zijn, maar die rekent de gyneacoloog niet mee, en om het maar makkelijk te houden en niet 2 datums er op na te houden zal ik dat dan ook maar niet doen!

En nou heb ik nog geluk ook en mag ik over anderhalve week nog eens voor een echo, een langere waarin ze ook de nekplooimeting doen (die me eigenlijk niet interesseert omdat ik toch geen acties zou verbinden aan de uitkomst, maar dan kan ik nog wat langer naar ons wondertje staren :D).