Vandaag is onze trouwdag, ons 2e jaar als getrouwd stel zit er alweer op! Wat gaat het onzettend snel en wat kan er in 2 jaar toch ontzettend veel veranderen. Ik ben afgestudeerd, heb een baan gevonden, we zijn verhuisd, en natuurlijk de grootste en leuke verandering: Jonah!!
We zijn nu in totaal 6 1/2 jaar samen en ik hou elk jaar weer een beetje meer van Kevin. We komen elke keer alleen maar dichter tot elkaar. We hebben onze ruzies en moeilijke periodes echt wel gehad, maar leren van elke keer weer hoe we nog beter met elkaar om kunnen gaan. Dat klinkt alsof het alleen maar sunshine is, en dat is natuurlijk ook niet zo. Maar in de basis zit het goed.
Sinds we Jonah hebben ben ik weer een beetje terug verliefd geworden op Kevin. Ik vind hem zo'n ontzettend leuke vader. Als ik ze samen bezig zie dan smelt mijn hart. Ik had van tevoren echt wel verwacht dat hij een goede vader zou worden (anders begon ik er natuurlijk niet aan) maar hij overtreft echt al mijn verwachtingen. Vanaf het moment dat Jonah geboren was ging er bij Kevin gelijk (instinctmatig misschien) iets werken waardoor hij hartstikke goed met Jonah overweg kon. Sterker nog, de eerste dagen wist hij het misschien wel beter als mij.
ik zie hem nog apetrots door de gang van het ziekenhuis lopen met Jonah in zijn armen. Mijn moeder zei toen ze binnenkwam ook: Je straalt helemaal! En dat was ook echt zo, hij straalde echt. En nu zie je het soms nog. Als hij een spelletje speelt met Jonah en die lacht zich helemaal krom, dan zie je die trotse, stralende blik weer verschijnen.
Hij moet ook vaak voor Jonah zorgen als ik aan het werk ben. Dit doet hij ook supergoed. Ik was gewaarschuwd door een vriendin voordat ik bevallen was: Wacht maar, je partner kan dadelijk in je ogen niks goeds doen bij je kind, jij bent de enige die weet hoe het moet! Nou daar heb ik totaal geen last van. Ik laat hem blind bij Kevin en ik weet dat alles dan goed gaat. Jonah en Kevin zijn een goed team samen. Kevin weet precies hoe hij Jonah aan het lachen moet krijgen. Jonah lachtte als eerst naar Kevin, en ook zijn echte eerste schaterlach was bij Kevin. Volgens mij worden het dikke maatjes!!!
Ach ja, zo kan ik nog wel ff doorgaan met hem op te hemelen. Maar dan vinden jullie me straks allemaal zo'n overdreven positivo. Bovendien kan ik mijn tijd nu beter even met Kevin spenderen, we zijn tenslotte 2 jaar getrouwd...
reacties (0)