10 kleine visjes...

Nog 10 weken te gaan... Het aftellen is begonnen, net als het liedje 'tien kleine visjes' die ik dagelijks minimaal 3x hoor. Elin is dol op muziek en wil dan ook het liefst de hele dag kinderliedjes luisteren. Maar goed, het aftellen is begonnen en het lijkt of de tijd door m'n vingers glipt. Ik wil nog zo veel, maar met een druk peutertje om me heen kom ik aan weinig toe.

Even een terugblik, want ik heb weinig van me laten horen. Met 20 weken hebben we te horen gekregen dat alles er goed uitziet. Pfieuw! Een echo blijft toch spannend, vind ik. Je hoopt maar dat je een gezond kindje draagt en zo'n 20-wekenecho is dan toch een mijlpaal. Inmiddels hebben we ook de 30-wekenecho gehad en nog steeds ziet alles er goed uit. Afgelopen week hebben we onszelf ook verwend met een 3/4D echo. Echt, geweldig vind ik dat. Ik heb zulke beelden nodig om echt te beseffen dat ik ons kind draag dat al helemaal af is. Klinkt stom, zeker omdat ik het al eens heb meegemaakt. Na die beelden zit ik echt weer op die roze wolk...

Hoe dubbel is het dan dat m'n schoonouders vorige week kwamen vertellen dat m'n schoonmoeder kanker heeft. Even de wereld weer op z'n kop. We hadden meubels gekocht die geschilderd/opgeknapt moesten worden. Het kamertje verre van klaar, manlief verdrietig en half in paniek want 'ohjee' hoe moet hij nu zijn tijd gaan verdelen tussen werk, studie, gezin, klusjes en zieke moeder... Inmiddels zien we wel in dat het kamertje wel goedkomt, dus deze kan eerdaags van de lijst.

Nou meiden, ooit kwam ik met een verdrietig hart op deze site, verlangend naar een kindje die maar niet leek te komen. Nu zwanger van een tweede, spontaan, zonder poespas en verdriet. Het voelt bijna onwerkelijk. Ondanks alle drukte geniet ik wel. De naam is uitgezocht en ik kan bijna niet wachten tot onze tweede meisje zich aandient. Ik hoop dat het andere vrouwen ook gegund is om na een slepende kinderwens verwend te worden met een gemakkelijke verkregen tweede zwangerschap.

Grx Joos