G.B. = Geen Bijzonderheden

Hoi meiden,

Even een update van de situatie bij mij.

Vanmorgen zijn we naar de gynaecoloog geweest om de uislagen van alle testen door te nemen en een behandelplan op te stellen. In alle haast kwamen we 1 minuut te laat voor onze afspraak. Bij de balie deden ze niet moeilijk en toen ik zo de wachtruimte inkeek zag ik zoveel dames, dat ik waarschijnlijk nog wel even moest wachten.

Samen met mn man was ik gespannen aan het wachten op onze naam. Eindelijk mochten we meekomen. 'Mevrouw...' zei de jonge arts afstandelijk. Oeh, lummel, ik had nog zo gevraagd om je en jouw te zeggen, maar ik liet het maar zitten...dan maar afstandelijk. 'Ik heb begrepen dat de HSG-test is tegengevallen'. Ik keek hem strak aan en zei niks. 'Uw blik zegt genoeg. Laten we maar snel de uitslagen doornemen.' Ik buig naar voren en wacht gespannen naar wat hij te zeggen heeft.

'Uw hormoonspiegel op dag 3 van de cyclus is goed en uw baarmoeder heeft de goede vorm. Geen bijzonderheden.' en hij noteert g.b. in het dossier.
'Uw man heeft zaad ingeleverd en alles ziet er goed uit. Geen bijzonderheden.' en weer zie ik een g.b. verschijnen.
'De bloedtest op dag 21 geeft aan dat u een eisprong heeft, dus ook hier geen bijzonderheden en de HSG was ook positief.'

Ik tuur naar de g.b.-tjes in mijn dossier.

Wat vind ik hier nu van? De arts begint te ratelen en ik hoor de woorden 'niets geconstateerd' en 'onduidelijke oorzaak' voorbij komen. Nog steeds weet ik niet of ik blij moet zijn of niet. De arts laat weten dat er wel een behandeling kan worden gestart waarin het ei in de gaten wordt gehouden en bij een naderende eisprong op comando kan worden gevreeen maar zijn werk houdt hier een beetjeop. Hij kan niets maken, want er is niets stuk....

Ik heb genoeg gehoord en trap op de rem. 'Ik denk dat ik wel weet waarom het niet lukt.' zeg ik tegen de arts 'en wij willen op zn vroegst over 3 maanden een behandeling ondergaan.' De arts roept defensief 'wat u wil, het is uw lijf, u bepaalt...' man, hou op met dat ge-u... Maar weer zucht ik deze woorden weg.

Meiden, ik heb een rottige anderhalf jaar achter de rug. Ik ben overspannen geweest en dat terwijl ik een half jaar ervoor gestopt was met de pil. Gelukkig heb ik over 2 weken een andere baan. Daarnaast kamp ik sinds het stoppen met de pil weer enorm met het verlies van mn moeder. Het besef dat ik het moederschap 'alleen' moet doen, beangstigt me heel erg. Dit alles heeft geleid tot enorme stress in mn lijf en stress is geen bodem voor een goede zwangerschap. Ik ga dus met mezelf aan het werk. Accupunctuur, kruiden, zand-strand vakanties, leuke dingen doen met mn man en dan hopen op het beste. Over 3 maanden komt er misschien een dokter in beeld. Ik hoop dat er dan een g.b.-tje verandert in de Z van zwanger.

Veel liefs,
Joosje