Vanmorgen moest ik naar de gynaecoloog... Ik had mijn man al 3x moeten verzekeren dat het slechts om de intake ging: de gyn vraagt je het hemd van t lijf maar broeken blijven aan.
Echter, niets was minder waar! Na wat vraagjes over gewicht, medicijngebruik, ziektes en operaties werd ik verrast met de verwijzing naar de hoek van de kamer. 'u mag daar uw broek en slipje uittrekken en dan gaan we u eens inwendig onderzoeken met een echo en nemen we wat monsters en...' ik hoorde m al niet meer, ja hem... Een jonge arts, mannelijk... 'maar ik ben ongesteld!' roep ik hard. 'Dat is helemaal mooi, dan kan ik het nog beter zien' zegt de gyn zelfverzekerd.
Ik mocht op de stoel klimmen en mn benen in de beugels plaatsen. Hoe kwetsbaar ben je dan.... Mn man zat op de stoel verderop en ik voelde aan dat hij zich ook ongemakkelijk voelde.
Het gewroet en gefriemel begon. Ik was erg gespannen, maar blij dat ik mn bossages gisteren flink heb teruggesnoeid en geschoren lag ik in de stoel. Ontspannen kon ik niet, wat de behandeling onaangenaam maakte. Fijn dat hij al roerend mn hele binnenkant in beeld kan brengen, maar argh...
Geen bijzonderheden. Ik mocht mijn broek weer aantrekken. Terwijl ik hinkend in mn broek hups, voel ik me duizelig worden. Mn buikdoet zeer, voelt vervelend en het bloed stroomt uit mn hoofd. Ik zet me schrap, maar wil het pashokje niet verlaten voor ik alles aan heb. Gelukt en ik spurt naar de stoel. 3x krijgen we te horen wat het stappenplan is. Morgen moet ik bloedprikken, over 7 dagen een echo, over 21 dagen weer bloedprikken. Manlief moet sperma inleveren en het besef is er...we zitten in de molen.
Het besef kwam ineens ook bij mijn man dat kindjes krijgen nu overgegaan is in kindjes maken. Hij is zich ineens bewust van hetgeen wat bij anderen een mooi natuurverschijnsel is, wat bij anderen 'normaal' is, dat dat bij ons niet lukt en dat we nu onder toezicht staan van een gynaecoloog. Ik ben blij met mijn mans houding, want ineens is hij betrokken. Ineens laat hij zien dat hij ook graag wil. Natuurlijk spraken we hierover, maar weglopenen zelf verwerken is zijn manier. Nu was het anders en dat geeft me vertrouwen voor de toekomst. Ik besef ook dat de MM echt geworden is. Leuk is anders.
Nou meiden, ik hou jullie op de hoogte.
Grx Joosje
reacties (0)