Bevallingsverhaal uitgerekende datum! (01-03-13)

Hallo,

ik wou hier toch nog graag even mijn ''makkelijke'' bevalling delen!

maandag 25 maart kreeg ik erg pijn in mijn onderbuik, voorweeen! we zijn naar het ziekenhuis geweest..cgt en controle.. 1 cm ontsluiting! mijn vriend, moeder en ik mochten in het ziekenhuis blijven want ze zouden de baby dinsdags verwachten! de weeen kwamen door zetten maar erg onregelmatig.. de volgende dag nog steeds 1 cm en ik werd naar huis gestuurd! dinsdag en woensdag had ik nergens meer last van, gek genoeg! wat een grote teleurstelling.. ik was al 24 kilo aangekomen en was mijn dikke buik wel zat, ik verlangde naar een klein meisje wat een deel van mij en mijn vriend is! Donderdag 28 maart om 11 uur had ik controle bij de gynaecoloog, ik voelde me de hele morgen al misselijk, weer veel steken in mijn buik en ik voelde dat ze wel zou komen..was dat niet het geval wou ik dat ze me in zouden lijden.. ik was tenslotte bijna 40 weken en na een vermoeiende, pijlijke zwangerschap was ik het helemaal zat.. op de afspraak bij de cynaecoloog maakte ze me duidelijk dat ik geen echte weeen had omdat ze nog steeds onregelmatig waren, ook vertelde ze dat ze geen aanleiding zag tot inlijden en dat ik gewoon geduld moest hebben.. toen kwam de grap ( die ik toen echt NIET grappig vond) : hopen dat de baby een horloge om heeft dan word ze morgen geboren!.. (01-03-13)

die middag maar even boodschappen gedaan en bij mijn schoonmoeder op visite geweest.. de pijn werd erger maar er zat nog geen regelmaat in.. die avond was ik het zo zat, ik was chaggerijnig en boos.. de pijn bleef maar doorzetten maar we konden er nog steeds geen regelmaat in vinden.. om 12 uur zijn we op bed gegaan, toen ik ging liggen werd het alleen maar pijnlijker dus ik stapte uit bed.. de pijn werd erger en erger maar nog steeds geen regelmaat..

ik heb mijn moeder op gebeld (3 uur) dat ik naar het ziekenhuis wou (hebben zelf geen auto) waarop mijn moeder antwoorde : zolang het onregelmatig is gaan we voor niks want ze doen toch niks voor je! maakt me niet uit zei ik, ik wil of bevallen of iets voor de pijn.. vriendlief wakker gemaakt, spullen gepakt en naar het ziekenhuis gereden.. op de pakeerplaats van het ziekenhuis begon ik over te geven.. ik was zo misselijk! mijn moeder zei dat ik nu wel eens onsluiting kon hebben omdat ik zo misselijk was.. dus lopend naar het ziekenhuis met constant de gedachte, hoop dat ik onsluiting heb.. hoop dat ik onsluiting heb..

weer aan de cgt en weer met de mededeling dat de weeen nog steeds onregelmatig zijn dus dat hun het zien als voorweeen.. toen kwam het bewijs dat weeen dus niet ALTIJD regelmatig hoeven te zijn.. ik had al 7 cm ontsluiting ( 05:00).. vandaag gaat het gebeuren riep de verloskunige blij.. wat was ik opgelucht.. mijn vriend maakte de opmerking : dus de kleine meid heeft toch een horloge om.. wat grappig dacht ik! helemaal niet meer aan gedacht..

om half zes heb ik een spuitje in mijn been gekregen om even tot rust te komen ( je blijft de pijn voelen maar je hoofd word rustig... haast stoned) mijn moeder zat aan de rechterkant van het bed en mijn vriend aan de linker kant.. ik sliep... en als ik wakker werd had ik mijn moeder nodig om de pijn weg te puffen en mijn vriend omdat hij lief klaarzat met een kotsbakje! om half 8 hebben ze mijn vliezen gebroken waar ik dus helemaal wakker van werd.. ik kreeg zoooo pijn aan mijn achterste dat ik wist dat het zou gebeuren.. 9 cm !! nog 1 cm en je mag persen zeiden de verloskundige.. om 10 voor 8 drukte mijn lichaam automatisch, die baby moest er uit.. ik raakte een beetje in paniek omdat ik nog niet mocht persen.. 10 cm !! yess !! ik mocht gaan persen maar moest wachten op de wee anders zou ik flink uitscheuren werd mij verteld.. ik kon niet meer wachten !! ik heb al mijn kracht gebruikt om te persen, de verloskundige, mijn moeder en vriend zagen het hoofdje van het lieve kleine meisje al.. en weer waarschuwde ze me dat ik pas mocht persen bij een wee.. maar nee, ik deed het gewoon ik voelde dat ze er uit wou! enjahooor.. daar was ons lieve kleine meisje ESMEE TEN ELS, geboren op de uitgerekende datum! wat was ik blij.. ze werd 1 seconde op me neer gelegd en gelijk bij me weggehaald.. ze had de navelstreng om haar nekje, en ze was zelf zo suf door de prik die ik gekregen had ( heeft vijf uren nodig om uit te werken, ben binnen 3 uur bevallen) ze ademde niet... ik bleef rustig in het bed liggen en mijn moeder en vriend gingen met de kinderarts en verloskundige mee naar mijn kleine meisje.. ze waren zo druk met haar bezig en hehe ze ademde! ze hebben haar gelijk meegenomen naar de couveuse afdeling.. ik voelde me prima, had nergens last van, geen hechtingen niks! wat was ik blij zeg.. snel onder de douch en na ons kleine meisje toe.. daar lag ze dan... alleen in een couveuse.. zuurstof apparaten.. zoo zielig! ik wou mijn dochtertje niet zo zien en we zijn weggegaan.. om 15:00 werd ze bij me op de kamer gebracht.. ze ademde goed zelf en hoefde niet meer aan het zuurstof.. ik mocht naar huis, mijn meissie moest 1 dag blijven dus ik bleef ook! een kamertje voor mezelf en een lief klein meisje wat heerlijk lag te slapen.. wat voelde dat goed, ik ben moeder zei ik trots tegen mezelf ! de hele dag en nacht wakker geweest en gekeken hoe mooi ze was.. ze lag zo vredig.. ze lijkt op haar papa dat was wel duidelijk! de volgende dag mochten we samen naar huis.. vanaf dat moment is het genietennnn !!

ik kijk met een goed gevoel terug op mijn bevalling, alles ging flot en makkelijk ! alleen erg jammer dat ik niet geloofd werd omdat de weeen onregelmatig waren..