Even een blogje over mezelf

nou ik ben dus een vrouw van 31 en heb twee dochters 1 van 12 en 1 van 9 helaas door heel erg veel omstandigheden.... ben ik me dochters helaas kwijt geraakt aan de malle molen van de jeugd zorg ik heb 10 jaar geleden in coma gelegen 2 maanden het ging heel slecht met me helaas door de vader van me oudste dochter. in deze 2 maanden heeft jeugdzorg me dochtertje in een pleeggezin geplaatst en ik heb gevochten gevochten meteen na me coma het eerst wat ik miste was me kind jeugdzorg vond beter om mijn kind bij me weg te houden verschrikkelijk gewoon... maar goed een jaar na me coma leerde ik een jongen kennen die heel lief overkwam door een moeder kind traject heb ik me dochter toen inmiddels thuis gehad 6 weken ik werd gezien als vakantie pleeggezin. maar de jongen die ik leerde kennen bleek zwaar verslaafd te zijn waar ik dus niets van wist..... toen ik hier via via achter begon te komen heb ik hem de keuze gegeven of stoopen of ik ging weg.... hij kon niet stoppen en ik wilde niet zon leven. voor me dochter waar ik dus voor vechte da was dus niks. maar ik bleek op dat moment 6.5 maand zwanger te zijn je zag niets echt niets aan me. en had gewoon normaal ms. ja het is echt waar . ik ging ondanks dat ik al 6 jaar me vader niet gesproken had of gezien ivm overlijden van me moeder op dat moment bij me vader wonen,,,, wat ik dus nooit had moeten doen!!!!!! toen raakte ik pas echt alles alles kwijt me kinderen gingen naar pleeggezin me moeder kwijt en mezelf bijna. me vader had jeugdzorg ingeschakeld dat ik daar woonde en aan de drugs was haha nou heb controles alles gehad niet dus he ik rook wel soms jointje voor me rustig te kunnen houden. me kinder verblijven nu nog steeds in een pleeggezin heb half jaar geleden de laatste zaak gehad en helaas blijven ze in pleeggezin tot de 18 (als ze niet eerder voor me deur staan wat ik wel verwacht) en niet omdat ik ook maar ooit slecht voor ze ben geweest maar omdat zo als jeugdzorg zegt ze te lang in het gezin zitten nu en ze dat niet kunnen breken. ondanks dat me oudste al 13 verschillende plekken heeft gehad om dat ze nergens wil zijn dan bij mama!!!! kunnen ze haar nergens laten. maar goed 6 jaar geleden ben ik me huidige mannetje tegen gekomen en hij is alles voor mijn en de meiden zijn dol op hem ze hebben nooit een papa gehad of gekent maar me vriend is het zeker voor ze ik leef nu een normaal leven waar ik eerst alleen van kon dromen maar zo zie je maar dromen zijn zeker geen bedrog! wij zijn nu dus bezig om een kleintje van ons samen erbij te krijgen en ik hoop echt dat de iui mag aanslaan. en dat ik eindelijk een normale moeder mag zijn en niet 1 op afstand