Leuke ontmoetingen

Ik zal het eens over iets anders hebben dan over mijn beeb. Ik zit namelijk een beetje te wachten totdat ik weer naar een controle mag, en dat is pas de 15e maart. Ach, voor je het weet is het zover, maar in the mean time.... heb ik niets te kwebbelen. Dan maar eens een leuk verhaaltje 'uit de oude doos'.
Misschien dat jullie dat leuk vinden!

Soms kom je mensen tegen die je niet kent, maar die een blijvende indruk op je maken. Mensen die een minuutje of iets meer je leven binnenkomen en dan weer verdwijnen. Voorgoed.
Zulke mensen zijn vaak zo bijzonder! En ik vind het altijd zo jammer dat je ze nooit meer ziet.

Zo kwam ik eens een vrouw tegen in de trein. Ze reed maar een klein stukje met mij mee, en in Amersfoort scheidden al onze wegen, want zij ging naar het westen en ik naar het noorden. We zaten maar tien minuten naast elkaar in de trein, en we praatten met elkaar alsof we elkaar al heel lang kenden. Het voelde zo fijn, vertrouwd en zelfs intiem! Ze vertelde over haar man die MS heeft. En dat ze even alleen op stap was geweest naar Utrecht om te winkelen, maar dat ze hem miste. Maar dat hij had gezegd dat ze wel even moest gaan.
Ze verzorgde haar man zelf, en hij vond dat ze er even tussenuit moest. Toen we uit de trein stapten vonden we het beiden jammer dat we er al waren. Bijna de hele weg naar huis stond er nog een glimlach op mijn gezicht. Ik vergeet dat gesprek niet weer!

Een jaar geleden stond er een vrouw bij de bushalte en praatte met me over mijn dochter. Ze vond haar zo mooi en vertelde over haar eigen kinderwens. We zaten een kwartiertje samen in de bus. Ik vond het erg gezellig. Heel wat maanden later kwam ik haar weer tegen bij dezelfde halte! En dit keer was ze drie maanden zwanger! Dat was zo leuk om te horen! We zaten weer naast elkaar in de bus en kletsten heel wat af. Totdat mijn dochter en ik bij onze halte kwamen en we afscheid vamn elkaar moesten nemen. Op dat moment wilden we eigenlijk onze emailadressen uitwisselen, maar er was geen tijd meer voor. "We komen elkaar vast wel weer tegen!". zeiden we. Maar helaas... ik heb haar niet weer gezien! Ik hoop het wel, en dan schrijf ik meteen haar emailadres op. Ik neem die bus nog regelmatig en dan kijk ik altijd even of ik haar weer zie.

Komende week zal ik over nog een leuke ontmoeting vertellen.
Ik bewaar die nog even, want anders wordt het blogje iets te lang.