Wil je geen tweede kindje?
En dan kom ik na de tweede miskraam toevallig een oude bekende tegen.
Het was erg leuk om haar weer eens te zien.
Ze zag mijn dochter en dat vond ze erg leuk, en toen vroeg ze of ik geen 2e wilde. Wat een pijnlijke vraag was dat toch.
Ik heb maar eerlijk geantwoord, dat ik het erg graag wil, maar dan moet het wel lukken he.
En toen keek ze even bedenkelijk... ze bedoelde de vraag niet verkeerd natuurlijk, maar het kwam zo verkeerd bij me aan.
Dus ik vertelde dat ik al anderhalf jaar bezig ben en inmiddels twee miskramen heb gehad.
Zegt ze dat ik troost kan vinden dat het dan toch niet goed was geweest. Ik zei dat ik dat ook altijd tegen mezelf had gezegd, als ik een mk zou krijgen dat het dan toch niet goed was.. maar dat troost me niet.
En dat zei ik ook tegen die bekende van mij. Ik ben er in ieder geval niet minder verdrietig om.
Ze bedoelde het niet kwaad hoor. Maar ik heb er nog een tijdje mee gezeten, want het was toch een pijnlijk gesprekje.
Weet je wat ik ook altijd zo naar vind.. dat ze dan zeggen dat ik tenminste al een kindje heb. Ik ben ook erg blij met mijn dochter, maar ik verlang net zoveel naar een 2e kindje als ik naar mijn 1e kindje heb verlangd.
Mensen begrijpen dat ook niet. Vind je dat niet gek?
reacties (0)