Helaas deze week zal ik mijn bloggies langzaam gaan lezen maar geef me de tijd.
Joanita is 2 jan. ziek geweest koorts en hangerig de hele dag had ze geslapen en op de bank gelegen.
3 Jan. gelukkig ging het beter en ze had ook weer zin om naar school te gaan.
sávonds om 18.30 valt ze van de trap 9 tredes naar beneden éérst een draai om haar zij en toen een koprol achterover met het hoofd vlak op de grond in de gang.
Ze had haar ogen open wijd maar er was geen reactie pas na een 8 sec. kwam ze bij.
Ze was van tevoren heel opgewekt maar na de val ging ze na 15 min slapen en snurken en kreeg haar moeilijk wakker.
Ik heb de huisartsenpost gebeld ze had ook echt een enorme bult achter op het hoofd dicht bij haar nek.
Ik mocht direct komen gelukkig.
Daar aangekomen was het toch druk enze zouden dar kijken of ze evt éérder aan de beurt mocht gaan nou ze vonden het dus niet erg genoeg want we moesten de 3 wachtende voor ons dus voor laten gaan.
Ook Hier viel ze de hele tijd weg ppfft ik had echt angst.
Eindelijk waren we aan de beurt.
De arts had gekeken naar haar en wat vragen gesteld.
Heeft ze overgegeven......ik nee we gingen naar benede om te eten we haden net Lisanne gedaan en op bed gelegt.
Is ze bewusteloos geweest ik zei ze is een sec. of 8 dat ik geen contact kreeg en haar ogen stonden helemaal open.
Ooo zei hij dus ze heeft de ogen niet dicht gehad....ik nee maar daarna is ze wel he heletijd in slaap aan het vallen.
Concusie was een lichte hersenschuding hij had naar haar buld gekeken en in haar ogen.
Verder vroeg hij of ik het hoofd gekoeld had.
Ik zei nee ik koel altijd met bulten maar met hoofdbulten niet want ik had dus gehoort dat je bij een buld op het hoofd beter niet kon koelen omdat dan de bloeduitstorting naar binnen ging.
Dit lijkt mijn ook heel logies volgens hem waren dat fabels en had ik het best kunnen koelen, ikzelf weet het niet ik zie toch liever een bult dan dat hij naar binnen gaat.
Advies was om de 2 uur wakker maken en hij zei dat ik me veder geen zorgen hoefde te maken hij had nog nooit meegemaakt dat er kinderen neit meer wakker zouden worden.
Toen een hand gegeven en naar de auto gelopen.
Ik de auto gestapt en naar huis gereden.
Halverwegen begind ze te huilen mam ik ben niet lekker ik draai en ze pakt aan haar buik.
En ja alles kwam eruit het waren nog de chipjes van die middag en ze zei dat ze heel duizelig was.
Ik weer omgedraait en terug naar de post.
De auto ik en Joanita zaten helemaal onder de spug.
Aangekomen verteld dat ze nu duizelig was en overgegeven had terwijl ik zonet nog had gezegt dat dat niet aan de order was.
Ze zou gaan overleggen met de arts.
Ze kwam terug het advies bleeft hetzelfde om de 2 uurtjes wakker maken maar ze had dan toch een zwaardere klap gehad en het is geen lichte hersenschuding maar het werdt een gewone hersenschuding.
Omdat ze de val nog wist en ook nog wist wie ze was enz geen zware.
Ze mag gewoon blijven liggen in bed geen verplichting ofzo een kind geeft zelf aan waneer ze er weer voor kiest om uit bed te komen en geeft er ook weer aan toe om naar bed te gaan.
DE nacht is redelijk gegaan ze heeeft wel soms gehuild en zei mijn hoofd doet zo zeer mam, ja dan is het maar troosten tot ze weer in slaap viel ze heeft vannacht ook bij mijn geslapen ooo ik voelde me rot en blij dat ik ze nog had.
Vanmorgen Jannick naar school gebracht ook hij was nog ontdaan want ja hij dan haar onbewust geduwt hij wilde als éérste ik was ook best boos op hem maar ja wat meot ik ermee toen hij Joanita zag moest hij ook gelijki huilen hij was geschokken.
Op school had hij het ook verteld dat hij het gedaan had en en hij had er spijt van ook gisteravond bleef hij sorrie zeggen.
Ik heb hem verteld dat hij dit nooit meer mag doen aar ja wat voor straf kun je hem geven?????
Ook hij is nog steeds ontdaan en ik wel hem ook niet bang maken hij is echt geschokken.
Wat hij wel zei vanmorgen als Joanita mijn nu van de trap duwt mag ik dan ook bij jou slapen.
Ik heb hem gezegt dat dat niet gebeurt dat dat toch echt niet mag en dat Joanita dat ook niet zal doen en dat hij dit ook niet meer mag doen weer zei hij sorrie mam.
Nu is ze uit bed maar wil nog geen eten wel drinken ik heb er vrede mee maar ik zal haar nog goed in de gaten houden vandaag en school dat zie ik wel waneer ze weer gaaat ze zal dan toch echt wel weer goed opgeknapt moeten zijn.
Gelukkig is het toch goed afgelopen oooooo ik was echt geschokken dacht ff ik ben ze kwijd voor altijd.
En na zoiets weer meegemaakt te hebben denk ik ooo wat hou ik toch van mijn kids niks mag ze overkomen geen van alle.
Verder heb ikzelf last van een voorhoofdholteonsteking dus het zal wel een weekje gaan worden hier bababa voor deze week mezelf maar een beetje wegcijferen want Jaonita heeft me harder nodig en daarna zie ikzelf wel.
reacties (0)