Zwaar pasen geweest

Het is vorigge week begonnen Jannick was ziek vooral sávond hoge koorst 40 graden dus het waren zware nachten.

Woensdag is Joanita naar de camping gegaan ze hoeste wel wat maar ik dacht het zal wel over gaan.

Dus niet zaterdags na telefoontje van oma haar toch maar opgehaald ze was totaal uitgeput vanhet hoesten en had ook koorts ondanks sinaspril wat ze al 3 dagen innam.

Het was zo heftig dat ik haar hier niet de nach mee door wilde gaan en besloot de huisartsen post te bellen deze om 18.30 uur gebeld en ik mocht met haar komen om half 10 sávonds het was heel druk.

Aangekomen had de dokter gekeken het was geen kriebelhoest wat wij dachten maar een echt hoest zoals hij zei het is een cobinatie van virus en infectie dus ze kreeg een antibiotica mee.

Jannick is gelukkig al aan de beter hand geen koorts wel nog zo nu en dan hoesten en heel veel neusjes schoonmaken.

1 ste paasdag deze verloopt anders dan we haden gedacht.

We hebben een buurvrouw van 87 jaar afgelopen dinsdag is ze dat geworden.

Ze heeft geen directe fam in de buurt de persoon die ze heeft opzien groeien als kind in huis woond in nijmegen.

Door omstandigheden hebben wij de zorg voor haar opgepakt zo zijn wij ze eet elke avond met ons mee dit is vanaf haar zus die bij haar woonde is overleden 3 jaar geleden.

Wij hebben toen gezecht dat ze bij ons kon komen zodat ik zeker weet dat ze eet en niet aleen hoeft te eten.

Ze lag nu al 1 dag in bed met pijn in haar buik en had ook al 2 dagen niet gegeten wel gedronken ik ben bij haar boven even bij gaan zitten en toen zei ze uit zich zelf ik denk dat ik morgen de huisarts bel, waarop ik zei dat kunnen we ook vandaag doen hoor het is en blijft een zondag dus daar hoeft u niet na te kijken ze stemde toe en vond het goed.

De huisatsenpost gebeld en het verhaal voorgedaan ook verteld dat ze zelf niet in staat was te komen dus dat er echt iemand langs moest komen.

Na een 15 min beld er een arts terug die besloot om te komen ik was blij, toen hij kwam en onderzoek had gedaan vond hij het beter om naar het ziekenhuis te gaan dus er werdt een ambulance besteldt die er binnen 15 min. al was.

De persoon waar wij contact mee hebben was gisteren jarig 50 jaar sara dus en had deze avond feest in nijmegen in een zaaltje om dit groots te vieren wij waren hiervoor uitgenodigt en het was inmiddels 17.00 uur dus ik moest haar bellen dat we haar tante naar het ziekenhuis gingen brengen.

Gebeldt en ze nam gelukkig gelijk de tel. op verteldt en ik vroeg of ze tante nog aan de tel. wilde en dat wilde ze gelukkig tante klok goed helder we zagen geen van alle hoe ernst het eigenlijk was.

Tante zei feest vanavond geniet er van heel veel plezier.

Ik ben met haar meegereden in de ambulance naar het ziekenhuis daar kreeg ze div. ondezoeken om 19.00 uur heb ik besloten om weg te gaan dit wilde ze ook want wij moesten naar het feest van petra dit wilde ze, ze was nog steeds helder aleen had ze heel veel pijn.

Ik was 1ste contact persoon en ze zouden mijn op de hoogte gaan houden.

En wij zijn om 21.00 uur vertrokken naar Nijmegen naar het grote feest van (haar) Pertra (dochter van haar overleden zus).

Voor we vertrokken nog gebeldt ze zou nog een scan van de buik krijgen maar daar mogen ze telefonische geen reactie op geven maar asl er echt iets was zouden ze wel bellen.

In de auto ging mijn telefoon 21.30 uur niet verwacht het was het ziekenhuis.

IK VERGEET DIT NOOIT MEER.

Hoi Jacqueline kun je op een rustig plekje gaan zitten ???????? IK SCHOK, zei dat ik in de auto zat op weg naar Petra maar dat ik niet achter het stuur zat.

IK DENK EN NU GAAT ZE ME VERTELLEN DAT ZE IS OVERLEDEN.

NEEEEEEEE, ze kwam met iets anders we hebben iets gevonden en het is niet goed ze heeft een enorm kankergezwel in de darmen is uitgezaait we kunnen niet meer opereren geen gemokuur of bestraling ze is opgegeven ze heeft nog max. 4 weken te gaan.

STIL TRANEN IK WEET HET FF NIET WAT IK MOEST ZEGGEN DIT KWAM ALS EEN KLAP IN MIJN GEZICHT.

Monique de arts die ik sprak zei nog dat ik naar het feest moest en Petra hiet vanavond niks over mocht vertellen dat wilde de buurvrouw zo, ook vertelde ze dat als ze vannacht iets met het hart zou zijn dat ze dan niet meer gingen reanimeren en of ik het hier mee eens was ik moest de keuze maken en zij oke met moeite omdat ik wilde dat het niet zou gebeuren en dat ze petra nog zou zien.

Ik kreeg haar zelf nog aan de tel. Ze wist het ook inmiddels nogmaals zei ze tegen mijn ze vanavond niks tegen petra want ik wil niet dat ik haar feest verpest, ik heb haar belooft dat wij dat niet zouden doen en dat we het pas morgen zouden gaan vertellen, ze klonk goed ondanks het nare bericht ze zei ach ik heb de leeftijd heel nuchter, maar ik vond het verschikkelijk.

DIT IS HET LAATSE WAT ZE HEEFT VERTELD DE LAASTE WOORDEN

( De tranen rollen inmiddels weer over mijn wangen ).

HET FEEST.

Het was een mooi feest en waar keek ik naar naar Perta hoe ze aan het genieten was ik dacht meid meid morgen zal het anders zijn ik genoot van elke lach die ik zag van haar en dacht meid geniet vanavond want dit is wat je tante wil maar wat was het moeilijk voor mijn en peter.

Toen we naar huis gingen heb ik wel gevraagt hoe laat ze morgen zou komen ze zei het zal pas tegen 7 uur sávonds want ze moest natuurlijk nog het een en ander doen die dag wat normaal was.

Ik zei bel je morgenvroeg nog het ziekenhuis ze zei nee dat vond ze onpersoonlijk ze wilde het liefs persoonlijk contact hebben, dit was voor mijn een tegenvaller ik vroeg vanaf hoe laat zou ik je kunnen bellen als er iets ernstigs zou zijn, toen zei ze om 11 uur ben ik wel wakker ik zei oke en tot morgen nog veel plezier meid.

Tijdens de terug weg met peter erover gehad ik zei dan bellen we morgen om 11 uur en vertellen we het haar en dan moet ze maar kijken hoe en wat ze gaat doen.

2 De PAASDAG 13 April.

Vandaag zouden we naar de camping gaan paaseieren zoeken maar ja stel dat petra pas vanavond naar het ziekenhuis gaat zit de buurvrouw de hele dag na een droevig bericht zo aleen.

Dus ik besloot om er smorgen om 8 uur éérst naar toe te gaan om haar op te gaan beuren, door te vertellen dat het gisteren leuk was ik had een vlaggetje meegenomen van het feest en ik denk dan vraagik gelijk of ze iets van fotootje van thuis in het ziekenhuis wil hebben en dan kon ik ook vertellen dat petra om 7 uur zou komen.

Het ziekenhuis ze lag helemaal achteraan en ik kwam nog lang de balie waar ik vroeg hoe het vannacht was gegaan met haar, ze vertelde dat de nacht rustig was verlopen maar dat ze wel wat verwardt reageert waarschijnlijk door de morfine deze hadden ze ook zojuist wat verhoogt omdat ze aangaf dat ze nog steeds pijn had dus van 1 naar 2 ml pu.

Ik liep naar de kamer toe alleen ik had al vanalles in mijn hoofd om haar te vertellen, maar toen ik binnen kwam verliep het anders.

DE SCHRIK VAN MIJN LEVEN.

Ik stap binnen en dacht dat ze lag te slapen dus ik aai over haar gezicht geef haar een kus ik krijg haar niet wakker ik denk wat is dit nu mee haalt ze zwaar adem het was me nog niet eens opgevallen dat ze niet aan het ademen was ze blaast uit het duurde en duurde ik denk aaajee dit is eht ze heeft op iemand liggen te wachten, maar na voor mijn gevoel 30 sec. haalde ze weer adem.

Ik ben de gang opgegaan en de verpleging aangesproken en verteld dat ik ze niet wakker kreeg ze kwam gelijk en mee stonden er ook 2 andere verpleegsters bij geen pijn prikkels meer ze dachten nog dat het door de verhogen van de morfine van zojuist kwam maar schrokken enorm en vertelde mijn dat het niet langer meer dan 4 uur zou gaan duren.

SJUT SJUT SJUT dacht ik en besloot om direct naar Nijmegen te bellen dit was ook het advies wat de verpleging gaf.

GEEN VERBINDING nogmaals GEEN VERBINDING.

Ik toen naar huis thuis aangekomen alles vertelt Ik zou naar het ziekenhuis gaan en peter met de kids naar de camping.

Ik ben gelukkig niet aleen teruggegaan maar samen met haar andere buurvrouw die ook geschokken was.

Die had weer iemand gebeld in Nijmegen en die zou op de fiets naar Petra gaan om aan te bellen.

DE tijd verstreek inmiddels was het half 11 ik had nog geen contact gehad ook de deurbel werd niet gehoord maar ja het is een huis met 3 etatages waarvan de onderste een schuur en ja savonsds ervoor feest dus ik wist wel dat het laat geworden kon zijn en dat ze in een diepe slaap was.

De toestand verslechterd met het uur wel heeft ze haar ogen een paar keer open gedaan ze kon me verstaan aleen door de medicatie kon ze waarschijnlijk niks zeggen.

10.50 uur ze wordt koud in het gezicht ze wordt ook grijzig en blauw en stijf ik denk nog nee idd ze hadden gelijk nnu nog 1 uur te gaan voor die 4 uur van vanmorgen ze hebben gelijk dus de kwestie van bedienen komt op mijn schouders te liggen, ik weet dat ze dit wilde maar ja ik wil daar natuurlijk ook wel Petra bij hebben of op zijn minst dat ik weetdat zij het weet.

GEEN KEUZE HET MOEST DIRECT GAAN GEBEUREN.

Ik naar beneden om dit al te gaan regelen aan de balie div nummers en een pastoor aan de lijn die mijn lang in de wacht gehouden heeft.

En toen mijn verlossing PETRA KRIJG IK AAN DE LIJN.

Alles verteld en ook zei stemde gelijk zonder twijfel gelukkig toe en ze zou ook direct gaan komen maar ze mocht al wel bediend gaan worden zonder haar.

Zo gezecht zo gedaan en binnen 10 min was de pastoor er ik was samen met de ander buurvrouw erbij ze heeft de bediening ook meegekregen er rolde een traan op haar gezicht dit was om 12.00 uur

Ook haar verteld dat Petra eraan kwam en nu maar hopen dat ze nog op tijd is.

Rond 14.00 uur komt Petra binnen ik ben opgelucht en blij dat het beide gelukt is en dat ze haar tante nog in leven ziet.

De toestand blijft hetzelfde verslechterd niet tot ieders verbazing.

Ik ga inmiddels naar huis de andere buurvrouw naar huis brengen en zou daarna weer terug gaan.

Om 17.00 uur zijn we met zijn alle weer tegug gegaan om te gaan eten en mensen te bellen neven nichten telefoonboekje lag thuis en zouden sávonds weer terug gaan de toestand liet het toe het bleef hetzelfde.

Om 19.30 uur is petra ingrid en peter weer gegaan ik was moe en bleef bij de kids zodat ook peter afscheid kon gaan nemen.

Ik ben naar bed gegaan en om 21.30 uur kreeg ik tel. ik lag net te slapen ze hadden een bepaalt telnr. nodig dus ik eruit en het bij de buurvrouw gaan halen en weer terug naar bed de toestand bleef zoals hij was.

Weer lag ik te slapen toen ik wakker werd van Peter die thuis kwam en weer viel ik in slaap.

Toen werd ik weer wakker Peter was aan het praten met mijn tel. ik hoorde al dat het het ziekenhuis was en mijn vermoede klopte ong. 1 uur nadat ze zijn vertrokken uit het ziekenhuis is ze overleden.

IK BLIJ VOOR HAAR DROEVIG ERBIJ ZO SNEL ALLES IK BLIJF ER STIL VAN.

Peter heeft Petra gebeld die was ook pas net thuis die moest naar Nijmegen en verteld dat het ziekenhuis gebeld had met het bericht dat ze was overleden.

Petra nam het verder over.

Na heel veel moeilijke beslissingen ben ik blij dat ik ze heb genomen het waren wel moeilijke uren maar voor mijn gevoel heb ik het goed gedaan.

En nu ik zal ze zeker gaan missen heel veel zelfs mijn loop is weg ze was een moeder oma en grote vriendin geworden ondanks haar leeftijd maar ik ben wel blij dat ze toch niet echt heeft moeten leiden iniedergeval geen daagen voor ons petra en voor zichzelf.

RUST ZACHT BUURVROUW EN HOU EEN OOGJE IN HET ZEIL VANBOVEN HET GAAT JE GOED.