Over en uit en Dusseldorf intake

Lieve vriendinnentjes,

Wat een week zeg!

laat ik beginnen om te zeggen dat ook helaas deze poping niet is gelukt en ik eerstgisteren ongesteld ben geworden.

Mijn man en ik zijn intens verdrietig en het is lang geleden dat ik me zo heb laten meeslepen in het process dit was echt net zo erg als de eerste keer onddanks dat we een geweldige zoon hebben. Wat een verdriet! Ik vond deze poging 1 van de zwaarsten tot nu toe zeker omdat ik nu pregyl bij moest spuiten wat mij helemaal in de war bracht. Mijn lichaal dacht echt dat het zwanger was compleet met melkproductie en al. Ik had buikpijn, zere borsten, spoot/ spuit nu nog spontaan melk etc. Hierdoor dacht ik echt dat ik zwanger was. Mijn man ook. Daarnaast was dit echt de laatste poging en hierna is ICSI 1 met alle cryos definitief ten einde. 2 jaar lang hebben we gedacht dat we misschien de dans konden ontspringen en van 1 van deze 2 cryos zwanger konden worden maar nu het definitief NEE en begint het circus opnieuw. Dat is even slikken en veel huilen.

Dan ons gesprek in Dusseldorf afgelopen maandag. Dat is ook nog een heel verhaal.

Wij moesten ons melden incl. medisch dossier. Mijn dossier was niet heel erg uitgebreid, dit was opzich al vreemd aangezien het een dik pak papier moet zijn an al die jaren van ellende en alle behandelingen etc. De arts had ze doorgenomen en begreep niet waarom mijn man een operatie had moeten ondergaan gezien het feit dat er nooit is bewezen dat de zaadproductie hier beter op wordt zelfs in sommige gevallen alleen maar verslsechterd. Een ander bijzonder punt was dat de procutie schommelt. er zat zelfs een resultaat bij dat prima was en waardoor wij zelfs spontaan zwanger hadden kunnen worden. Dit hebben wij nooit geweten!!!! Er is ons jaren lang alleen maar verteld dat het zaad erbarmelijk slecht was en zelfs dat het zo slecht was dat ik absoluut niet zwanger van mijn man kon raken er is zelfs in het verleden gesproken over een donor! er ging dus een wereld voor ons open. (dit verklaarde overigens wel de IUI behandelingen waar bij ons vraagtekens bij stonden).

Verder stond er niets in het medisch dossier over mijn verleden met overstimulatie. Er stond zelfs in dat ik bij de punctie slechts 13 eicellen had. toen ik aangaf dat dit er 34 waren. geloofde de arts mij niet. Dat kan niet mevrouw daaar kunt u dood aan gaan en ik kan het nergens terug vinden. Er staat dus niks in mijn medisch dossier over mijn overstimulatie. Ik heb hier heel boos over en het het volgende mailtje naar onze kliniek gestuurd:

Afgelopen week hadden wij een gesprek met de arts in Düsseldorf. Deze arts heeft mijn medisch dossier bekeken en geconcludeerd dat ik in 2012 een punctie heb gehad van 13 eicellen. Daarnaast geen bijzonderheden.

Hierover was ik nogal verbaasd aangezien ik een punctie van 34 eicellen heb gehad en daarvoor ook al een geschiedenis had van over stimulatie.

Er is zelfs een keer een IUI behandeling afgebroken wegens te veel eicellen. Dit lijkt mij zeer belangrijk om in een dossier te melden.

De arts in Düsseldorf is hier erg van geschrokken, zeker omdat dit nergens in mijn medisch dossier is terug te vinden.

Deze arts gaf zelfs aan dat z’on extreme overstimulatie kan lijden tot de dood.

Mijn man en ik zijn hier erg van geschrokken. Dat het ernstig was wisten wij zeker ook omdat ik in die periode dagelijks bloed moest laten testen om te kijken of ik moest worden opgenomen in het ziekenhuis. Des te meer reden om dit in het medisch dossier te vermelden.

Wij zouden dan ook graag willen weten waarom mijn dossier incompleet is en deze cruciale details niet beschreven staan?

Het is nu even afwachten welke reactie we hierop ontvangen.

Voor nu is het papieren voor de verzekering invullen en maandag bellen met Dusseldorf over een plan van aanpak.

hou jullie op de hoogte.

Groetjes,