Lieve Bb vriendinnetjes,
Toen ik hoorde van het boek De Lab-baby van Patricia van Liemt (radio DJ bij Qmusic) heb ik dit boek meteen besteld.
Het is auto biografisch geschreven en het gaat over haar ervaringen met de MM.
Ik ben nu 2 dagen aan het lezen en het is behoorlijk confronterend. Het is net alsof ik mijn eigen verhaal aan het lezen ben zo eng! haar onzekerheid, de onenigheid met haar man, de reactie van de omgeving de manier van omgaan met patienten (terwijl zij in Amsterdam is behandeld) Alle stukken in het boek brengen mij terug bij onze eigen ervaring; een aantal maanden bezig het eerste doktersbezoek, de onderzoeken, de wachttijden, de IUI pogingen het achterlijke beleid om te wachten na IUI met IVF, de hormoonberhandelingen de gevoelens en emoties die het bij je oproept en de tegenslagen als het niet gelukt is en bij jou in de omgeving mensen wel zomaar zwanger worden.
Ik had wel verwacht dat dit boek veel met mij zou doen maar ik moet eerlijk toegeven ik vind het behoorlijk confronterend. Het heeft mij doen realisseren dat er de afgelopen jaren echt alleen maar 1 doel in ons leven is geweest zwanger worden....nu ik zwanger ben ben ik alleen maar dankbaar dat het eindelijk gelukt is maar door dit boek realisseer ik me dat het veel zwaarder was dan ik mijzelf telkens voor heb gehouden en ik ben tot het besef gekomen dat ik de afgelopen tijd ook moet verwerken. Voor mij is het met een zwangerschap niet ineens allemaal ok.
Ik wil niet in het verleden blijven hangen maar ik kan ook niet zomaar eroverheen stappen en zeggen ok nu ben ik zwanger en we vergeten de rest gewoon..hoe zit dit bij jullie? hebben jullie ook hier nog 'last' van?
Ik kan trouwens het boek zeker aanraden hoor :)
liefs,
Jessica
reacties (0)