Kraamschudden
Nou ik ben weer met beide benen op de grond gezet!!
Ik zat nog lekker in flow van de vakantie, de rustperiode en de stilte voor de storm.
Het is lang gelden dat ik zo goed in mijn vel heb gezeten (voor zover mogelijk). Mijn leven daait even niet om de MM en moeder worden. Ik heb verplicht na die oversimulatie rust. Ik hoef verplicht even nergens op te letten. Ik ben weer even de oude tot gisteren....
Gisteren gingen wij met alle collega's naar collega die net vader is geworden 5 weken geleden.
Omdat het zo goed met mij ging dacht ik dat ik het makkelijk aankon.
Nou het was meteen weer met de neus in de boter en vooral met de neus op de feiten!
Daar zit je dan ongewenst kinderloos, 3 behandeling achter de rug vlak voor de laatste fase ICSI, 2 jaar bezig en dood ongelukkig. Je zit dan naast een kersverse moeder met een prachtige baby op de armen die telkens geluidjes maakt, ze was gestopt met de pil en meteen in de eerste ronde zwanger.
Ik vond het zien van de baby niet zo erg maar alles eromheen! de kinderwagen, de box alle kaartjes, de babykamer en dan de hele avond die verhalen van alle collegas die zelf ook kinderen hebben: ja bij mijn kind hadden we ook zon last van krampjes bla bla bla.
Het is misschien egoitsisch maar ik kon het gewoon niet aan. Ik heb de baby niet vast gehouden (ze vroeg mij gelukkig ook niet).
Toen ik thuis kwam was ik weer terug bij af. emotioneel, verdrietig en heb weer een potje zitten huilen.
Ik zie er zo tegenop dat mijn vriendin en mijn schoonzusje in september allebei bevallen. PFPFPF.
Ik heb gelukkig een leuk weekend voor de boeg en volgende week moet ik ongesteld worden dus dan beginnen wij aan onze eerste ICSI. Ik hoop dat het allemaal snel voorbij is.
reacties (0)