Eindelijk kunnen we weer verder...

Zo na 5 dagen is mijn menstruatie wat erg weinig was weer over. We kunnen nu eindelijk weer opzoek gaan naar mijn eisprong en hopen dat het snel weer raak mag zijn. Het liefst natuurlijk ook gelijk deze maand ;).

Nu we alweer een aantal weken verder zijn na de curretage is dit natuurlijk echt hartstikke goed nieuws, alleen moet ik eerlijk bekennen dat ik de dagen echt super langzaam vind gaan.
We hebben nu eerst het verlies van ons kindje moeten verwerken en die tijd was echt zwaar. Daarna was het wachten op mijn menstruatie en dat wachten duurde naar mijn idee echt lang ook al was ik al na 28 dagen ongesteld geworden ( het had natuurlijk nog langer kunnen duren) en was echt blij dat ik al zo snel ongesteld werd.
Na 5 dagen hield dit weer op en nu kunnen we dus weer verder.

Nou is het zo dat ik na de curretage en alles echt alleen nog maar aan een klein wondertje kan denken en ben er ook bijna elke dag mee bezig.
Dit komt ook wel doordat ik een collega heb die in verwachting is van een tweeling en al behoorlijk groot begint te worden en natuurlijk wel veel over haar kindjes praat wat natuurlijk logisch is.
Hierdoor merk ik wel hoe graag ik dit ook zou willen en hoe dichtbij we waren.

Op dit moment dag in en uit ben ik dus echt veel met baby's bezig en natuurlijk veel met mijn cyclus om het allemaal uit te rekenen wat de beste periode is om te klussen. Dit valt me zo zwaar door hier zoveel mee bezig te zijn dat na mijn gevoel de dagen echt super langzaam gaan, omdat we natuurlijk wachten op mijn vruchtbare periode.
Nu weet ik, en hoor het vaak, van zet het dan wat meer van je af maar dat lukt me gewoon niet.
Ik wil dit al zo lang en zo graag.
Misschien was het anders geweest als we al een kindje hadden, maar dit word ook ons eerste kindje.

We wachten nu af, maar hopen beide dat het snel goed zal komen en dat we niet weer 9 maanden moeten wachten op een nieuwe wonder.