Net bevallen en 2e baby

Jongste is 7 maanden en ben 4 maanden zwanger maar bewust geen anticonceptie gebruikt

Hier schelen ze 10 maanden van elkaar de tweede is dan wel een maandje te vroeg geboren. Geen spijt van soms wel druk, maar ach als dat alles is. Ze zijn nu 5 en 4 jongste is 11 weken

Hier ook na de eerste geen anticonceptie gebruikt en zit er 13 maand tussen de 2 kids. Geen dag spijt van gehad! Nu bijna 5 en 4, jongste is 15 maand en ik ben morgrn 19 weken zwanger van de 4e. Als je het wil moet je er voor gaan! En negeren wat andere mensen erover tegen je zeggen.

Wat fijn om te lezen dat jullie zo “over the moon” zijn met jullie baby en dat de wens er is.

Heel herkenbaar... zijn je hormonen... wij hebben dit ook na onze 2 gehad en zelfs een keer onveilig gevreeeen onder het mom “als het zo is dan is het zo.” Godzijdank geen zwangerschap uit ontstaan en achteraf denk ik, he, hoe hebben wij 2-en dat überhaupt kunnen doen en denken...

nu met 4 kinderen zou mijn advies zijn, wacht na het eerste jaar. In dat jaar wordt ee zoveel van je verwacht en is het het meest pittige jaar. Die combinatie met een zwangerschap is echt heel pittig. Onze jongste is bijna een jaar. Ik verheug me er al op dat het straks wat minder intensief zal zijn. Tegelijkertijd heb ik me suf genoten van deze babytijd. Het is na 4 weken al Supermooi maar er komen in het eerste jaar zo veel mooie mijlpalen. Lekker van genieten!

Enige ik kan zeggen ja eigen keuze. Ik was 19 toen 1e uk kwam. En ondanks ik meteen zei ik echt wel bog een 2e kindje ging willen bedoelde ik niet snel en ging gewoon aan pil. Het was dan ook een mega schrik dat 6 maanden na haar geboorte ik zwanger bleek. Deze zwangerschap is extreem zwaar geweest voor mijn lichaam ik herstelde niet zo goed van de 1e bevalling in bekken enzo en had extreme bekken problemen bij de 2e. En erger de bevalling die al niet thuis mocht en toch zo gebeurde verloor ik meer dan 2300 cc te veel aan bloed ennwou placenta niet los laten. Officieel is er geen oorzaak vast gesteld maar artsen zeggen wel mijn baarmoeder het waarschijnlijk allemaal heel niet aankon toen. Er zijn dus wel serieuze risicos.

Na hem heb ik met nieuwe partner 3 miskramen gehad voor wij ons kindje kregen. En een verhoogde kans op herhaling. Daarom na ik erg goed herstelde en wel goede contacten met gyn besloten wel meteen aan te zien wanneer er een kindje zou komen. Weer zo 6 maanden en zwanger geraakt. Dit x een helemakkelijke zwangerschap zonder symtomen. Medisch was ik al en ziekenhuis bevallen verplicht. Dit is echter wel enige reden gyn groen ligt gaf want de kans op weer heftig bloedverlies en placenta die niet los wil laten is wel weer groter. Wij hadden gezegt nog een miskraam en dan stoppen we gezien onze laatste miskraam wenons kindje op 11 weken verloren zijn en dit wel echt ingeslagen heeft.

En vriend nu geholpen zodat hier na echt geen kindjes meer komen.

Het is goed geweest zo en genoeg risicos geweest.

Maarja ik persoonlijk als ik echt opnieuw zou kunnen beginne had er zeker tussen 1 en 2 meer tijd gezeten en gezien we pas na het zwanger zijn tot de conclusie kwamennons nu jongste hoog gevoelig is en er tot nog altijd iets met hem is hem door laten slapen hee moeilijk is hem zijn ritme rust en regelmaat geven nu soms al extreem plannen en zoeken is zouden we mogelijk niet eens aan een 4e begonnen zijn als we dit wisten en wisten hoe hij dus als persoontje echt is.

Ik raad dus wel aan er heel goed over te denken en af te wegen plannen te maken wat als jou lichaam dit zwaar gaat trekken. Wat als jou kindje zometeen heel veel nodig gaat hebben. Hoe ga je dit doen met snel weer een zwangerschap en je kindje een leuke fijne mama te bieden?.

Ja het is jou keuze en ik zeg niet doe het als je blieft niet.. bedoel voor de 1 werkt t voor de ander niet. De 1 zou achter af dibgen anders doen. Zijn er voordelen ja ook want men 2 oudste doen alles samen ja echt alles.. maar ja het heeft wel 2 zeide en is wel iets af te wegen en proberen vast een plan in te hebben want eerste jaar leert een kleine zo veel en gaat zo veel van je vragen daar in samen te groeien en te ondersteunen.

Ik ben hee blij deze zwangerschap me zo ligt valt en ik nu 33 weken nog letterlijk alles met alle 3 de kids de nachten. Nu met 2 van de kids ziek en huisdieren huishouden alles zelf doe zonder moeite maar besef me heel goed dit wel mega mazzel hebben is...

Ik heb 5 kindjes in 5 jaar gekregen.

Als het goed voelt gewoon doen & mijn kinderen zijn echte maatjes ze hebben altijd iemand om mee te spelen :)

Je noemt het gedoe en bla bla bla... Maar er zijn hier genoeg dames die je uit ervaring kunnen vertellen wat een "gedoe" het is voor je lijf. En vergeet ook niet wat het met je relatie kan doen. Waarom zo'n haast? Geniet eens even van wat je nu hebt.

Onverstandige keuze niet zo zeer je leeftijd maar lichamelijk wel en je 1e baby heeft je NU nodig...... Dnap overigens niet hoe je huidige partner dit kan aanmoedigen maargoed... Dat zal dan wel onwetendheid of leeftijd zijn.

Meer heb ik niet te zeggen.

Het is jouw lichaam en volledig jullie eigen keuze, maar ik denk dat je nu niet echt overziet wat er nog komen gaat. Ik wou ook snel na de oudste weer zwanger worden (ze schelen uiteindelijk 17 maanden) en wat was het pittig! Met een nog kleiner leeftijd zal dat zeker niet anders zijn. & wat nu als de 2e een huilbaby is of iets anders heeft? Daarnaast zal deze zwangerschap 100x zwaarder voor je lichaam worden omdat je niet ontzwangert bent & een baby hebt die jouw volle aandacht vraagt. Jij kan nu niet overzien hoe zwaar het allemaal gaat worden en hou dat alsjeblieft in je gedachten, want ook geestelijk gaat dit een enorme klap opleveren die je pas gaat merken als je helemaal ontzwangert bent.

Je vraagt niet beoordeeld te worden en iedereen doet het weer wel. Heel vermoeiend dit. Ik ben ongepland zwanger geraakt na mijn kleine man, ze schelen nu 13 maanden. Ik ben gelukkig. Het was wel een zware zwangerschap en het is nu ook zwaar met beide kinderen, maar dat had je wss zelf ook al bedacht. Mocht je zwanger blijken (je hebt het over symptomen) wens ik je het beste. Hou wel in je achterhoofd dat ee nog veel hormonen te werk gaan momenteel in je lijf. Zou dus allemaal gewoon niets kunnen zijn. Testen, dat is de enige manier hoe je iets weten zult.

Alle goeds voor jou en je gezinnetje!

Bezint eer ge begint.

Ik ken dat gevoel dit had ik na de eerste ook wij waren 21.. ik was zwanger na 6 maanden. Zwangerschap was zwaar, emotioneel vooral. Je bent nog aan het ontzwangeren en alweer nieuwe hormonen. Daarbij vind ik t soms jammer dat ik dingen van de eerste niet goed meer weet rond 16-20 maandwn leeftijd omdat toen de 2e kwam en ze zijn maar zo kort klein. De derde kwam toen de 2e 20 maanden was en dat was wel beter te doen. Qua leeftijd zitten ze koet bij elkaar, is leuk maar ook heeeel pittig. Ben nu zwanger en als de kleine komt zijn de meiden 4, 5 en 6 jaar. Ik zou je wel adviseren om iig te wachten tot je zelf hersteld bent. En denk erover na.. wat gebeurt er als je volgende zwangerschap niet goed verloopt. Heb jik opvang voor je baby als je niet meer kan? Succes

ik oordeel niet gauw nu ook niet..als je denkt dit aan te kunnen moet je dat doen!mijn zoon is 8 autisme mijn dochter 2.5 voorlopige diagnose hyper mobiel..Dit zijn dingen die een echo apparaat niet laten zien!ik wilde een derde..ik wilde een derde..maar waarom zou ik met de kans op autisme dat doen ik ga hier mee mijn nu kinderen te kort doen!ik probeer mijn wens af te sluiten omdat ik vind dat ik niet egoïstisch mag zijn!maar denk goed na meid!ik wens je ook alle wijsheid toe dat jij en je partner een goede keuze maken hierin

Koekoek!

Ik snap dat je geen oordelen wilt, maar je kleine is net 4 weken oud, je bent nog jong.. waarom moet het allemaal nu meteen?
Mij lijkt het overigens ook behoorlijk zwaar twee kinderen zo vlot op elkaar. Ik persoonlijk zou nog wachten.
Ik snap ook wel dat je je vriend een kindje van hemzelf wilt geven, maar dat kan over een aantal jaar toch ook nog?

En ja het is misschien krom dat ik typ "je bent nog jong", ik was ook zwanger op mijn 19e van de tweede en had dus 2 kinderen op mijn 20e. Maar goed mijn kinderen schelen wel bijna 5 jaar met elkaar.. Ik moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken om op die leeftijd 2 kinderen zo kort op elkaar te hebben. (op latere leeftijd ook niet)

vind dit een onvolwassen keuzen..

denk er nog eens rustig over na.

waarom moet het gelijk allemaal hier en nu?

je kan toch ook besluiten in de toekomst bijvoorbeeld over een jaar nog eens zwanger te willen worden?

Koekoek.... 🤣

Ik snap wel dat je het graag wil hoor, maar lees dat je nog maar 19 bent? ik zou zeker wel even wachten en niet om het feit dat je lichamelijk nog op moet knappen. Maar meer om je zoontje, hij heeft nu in deze begin tijd tot een jaar zoveel van je nodig, vraag je dan niet teveel van je lichaam als je gelijk weer zwanger zou raken? Kan je dat goed voor hem zorgen die 9 maanden dat je zwanger bent? Ik zou eerst als ik jou was de voor en nadelen op schrijven. Het is zwaar als je straks een baby weer hebt en deze kleine man nog niet eens loopt. Dat soort dingen! Voor de rest wens ik je natuurlijk alle geluk! xx

Sorry ik vind het echt heel egotistisch hoe je er over denkt. Je bent pas bevallen geniet van de kleine, hij heeft je nodig. Om nu al meteen rap zwanger te raken? En jij jouw lichaam geen rust en herstel gunt? Echt apart je zal zeker wel zulke reacties krijgen. Een verstandige keuze is het niet of je dat wilt horen of niet het is zo. Ze adviseren om zowiezo eerste 6 weken te wachten in verband met infecties. Waarom zou je die risico wagen? Om een infectie te krijgen?? Ik zelf wachtte 6 weken maar kreeg toch baarmoederonsteking omdat je baarmoeder gewoon gevoelig is. Daarbij lag ik op de afdeling IC, en was er bijna niet meer geweest. Dus sorry jouw keuze vind ik persoonlijk niet verstandig. Jouw lijf heeft 9 maanden lang een baby gedragen respecteer jouw lichaam om te herstellen en geef het tijd. Je bent pas 19? Geniet nu van je kraamtijd en de fases die je in gaat met jouw kindje.

Je wond is wellicht nog niet eens helemaal genezen. Ik begrijp niet zo goed dat je je eigen leven zo op het spel zet. Je hebt nu ook een klein mensje om voor te zorgen.

Ik weet het je wilt het niet horen maar vind de keuze heel egoïstisch en ben het met de rest eens dat het de hormonen waarschijnlijk zullen zijn. Maar je wilt toch volop genieten van je baby en niet met allemaal nieuwe lichamelijke klachten op bed liggen. Het is idd jullie eigen keuze maar zou toch eerst kijken wat het beste voor je kindje is en over een half jr weer eens verder kijken.

Ja als jullie willen moeten jullie het doen .. ik wou ook direk een tweede na mijn eerste hadden besloten om 4 maanden te wachten .. ma na die maanden wou ik het niet meer en toch liever langer wachten.. ik zeg niet wat je moet doen maar je weet nog altijd niet hoe de volgende weken gaan zijn .. mijn baby was ook vrij rustig de eerste weekjes daarna begon het allemaal krijsen hele dag door .. dokter hier dokter daar allergie reflux enz.. ik denk toch dat je het wat onderschat nu door al je hormonen ..tuurlijk is het prachtig een baby wou er wel 10 hebben kon niet stoppen met kijken naar haar hele dag door 😊 maar als jullie zeker zijn gewoon er van gaan en zien hoe het loopt wat voor de ene zwaar is is het voor de andere niet .. ik heb al meel gehoord dat iemand direk zwanger is zonder de eerste menstruatie te hebben gehad dus het kan wel 😊 succes !

IK geef bv en werd na 6 weken onregelmatig ongesteld en na 6,5 maand zwanger. Bij mij is t zo dat ik nooit meteen zwanger ben, pas na een aantal menstruaties

Ik was na 4 maanden ongepland zwanger geworden van nummer 2. Het is erg pittig. Ook fysiek is het erg zwaar geweest (erg veel last van mijn bekken, nu nog, zoon is bijna 10 maanden). Emotioneel is het ook heel anders. Omdat dochter nog zo klein was, en dus heel wat zorg nodig had, heb ik veel minder kunnen genieten van de zwangerschap, wat ik enorm jammer vind. Zeker omdat we het bij 2 gaan houden.

Verder hebben de kinderen wel enorm veel aan elkaar.

Persoonlijk zou ik er niet bewust voor kiezen om ze zo kort op elkaar te hebben.

Wat je zegt het is jullie eigen keuze!

Maar eerlijk gezegd zou ik je toch adviseren om eerst te genieten van je zoontje. Een lichaam heeft minstens een jaar nodig om te ontzwangeren. Om gelijk erna zwanger te worden weet je niet wat dit met je lichaam doet. Zag zelfs dat je nog 19 bent. Nog alle tijd van de wereld.

Aan de andere kant denk ik tja wat let je, kijk maar eens naar die moeder in engeland. 20 kids and counting. Volgens mij hebben ze nu ook al ondertussen 21 kinderen. En zij is ook snel achter elkaar zwanger. Dus doen waar jij je goed bij voelt.

Dat word afwachten wanneer je ongi gaat worden.

Bij deze gefeliciteerd met je zoontje.

Ik had dat gevoel ook heel sterk in het begin.. denk door de hormonen. Nu 6 maanden verder ben ik blij dat ik het niet gedaan heb, ben nu weer iets meer mezelf door de hormonen die mijn lichaam uit zijn en denk er nu heel anders over. Ik wil intens genieten van onze dochter en haar alle aandacht en liefde geven, als ik weer zwanger zou zijn nu was dat heel anders geweest..

Ik denk dat je enorm op een roze wolk zit nu, dat je daarom dat gevoel hebt. Ik zou even wachten wat er gebeurt na een paar maanden, mocht je het gevoel dan nog hebben kan het altijd nog toch?!

Echt? Serieus? Je wilt geen oordelen.. tuurlijk niet, maar die krijg je wel, omdat mensen een jonge ontevreden meid impulsief zien doen en helemaal aan de haal gaat met het droombeeld van ouderschap. En wellicht speelt het mee dat je huidige vriend niet de vader is en je daar ook graag een “echt” kind mee wil. Hebzuchtig vind ik het bijna, alsof het om een puppy gaat.

Ik zie bijje profiel staan: Mijn ambitie: Biologisch/Medisch analyste.

Ben je dit al? Of wil je dit heel graag nog.. in het laatste geval, doe dit toch eerst.

Geniet van je eerste kindje, de mijlpalen, de eerste ervaringen van het ouderschap.. de tijd vliegt toch voorbij.

Laat je lichaam lekker herstellen, geniet.. en geloof me.. ouderschap is niet alleen genieten, het is een zware fulltime baan, die je met veel liefde doet.

Gefeliciteerd!

Jij wilt je viend deze keer een eigen kindje geven, begrijp ik? Ik hoop voor jullie dat dit goed uitpakt.... Degenen die hier 18 maanden zwanger waren, hadden het lichamelijk flink zwaar bij de tweede zwangerschap...en na jouw kinkhoest en hoge bloeddruk zou iedere arts zeggen: gun je lijf even de tijd om bij te komen. Je hebt geen haast...en je wilt liever geen letsel overhouden aan een tweede zwangerschap (een hoge bloeddruk is niet gezond en aangezien je nu van een ander zwanger wordt, heb je grotere kans op herhaling). Jullie zijn volwassen genoeg om een goed overwogen beslissing te nemen.... Ik neem aan dat jouw vriend jou graag gezond ziet Gewoon omdat anderen wél bezorgd mogen zijn al ze zoiets horen)