Bevallen

Afgelopen zondag ben ik bevallen van van een zoon, genaamd Lars.

Even in het kort vrijdag ben ik getoucheerd en zat alles nog potdicht.

Zaterdagochtend zat ik er helemaal doorheen, ik moest veel huilen en zag het niet meer zitten. Ik heb een mega bos bloemen van mijn man gehad, we zijn de stad ingegaan en ik heb bij een vriend heerlijk in bad gelegen. lekker ontspannen. Savonds had ik het idee dat ik voorweeen had, het deed absoluut geen pijn. Ik verloor ook eindelijk wat bloed bij het slijm. Savonds om half12 sliep ik en om half 1 werd ik wakker van ontzettend veel pijn onderin de buik. Ik rende (voor zover het kon) naar toilet . had het idee, het moet eruit.

Ik had mijn man beloofd hem zo lang mogelijk laten slapen. maar om 1 uur heb ik hem gewekt. Ik kon de weeen niet opvangen. Ze kwamen meteen al om de 2 a 3 minuten, maar hielden geen minuut aan, dus kon de verloskundige nog niet bellen. Ik heb alle houdingen geprobeerd die ik maar kon bedenken. Om 2 uur vond mijn man dat hij de verloskundige moest bellen want ik had al 3 keer overgegeven en de laatste keer zelfs met bloed. De verloskundige dacht: jee pas 1.5 uur bezig, maar als ze al zo vaak heeft overgegeven kan ze al wel 4 cm ontsluiting hebben. Ze wilde me aan de telefoon en vroeg of ik het heftig vond. Ik zei dat ik het geen 10 uur vol zou houden en ze kwam wel langs en misschien dat ik pijnbestijding nodig had.

Toen ze kwam zag ze inderdaad dat ik heel veel pijn had en 2 cm ontsluiting. Ik lag op bed op een matje omdat ik geen onderbroek meer aan kon. Ik had weer overgegeven en toen verloor ik vocht. De verloskundige zag dat ik meconium in het vruchtwater had. Dus ik werd naar het ziekenhuis gebracht en werd aan alle apparaten gelegd, kreeg een ruggeprik en vanaf toen ging het weer goed met me. Om 5.20 kreeg ik nog een extra shot omdat ik de weeen in mijn bil voelde.

Om 9 uur had ik 10 cm ontsluiting. Pijnpomp werd stopgezet en om ongeveer 10.15 mocht ik persen. Na 26 min is mijn zoon geboren. 3250 gram en 51 cm. Alles is goed gegaan, ben wel iets ingeknipt, maar goed, weinig bloed verloren, placenta liet gewoon los,iets waar ik bang voor was.

We zijn nu lekker thuis aan het genieten van elkaar.