Voor de verandering ben ik dit weekend alleen. Mijn man geeft les in sport en gaat dit weekend op kamp. Nu is het maar een paar dagen, maar toch vind ik t raar. Ik ben niet zo an het 'alleen zijn'. We zijn in juli gaan samenwonen, en zoveel mensen ken ik hier nog niet. Getogen in Brabant, waar het toch allemaal wat losser is, en dat mis ik op deze momenten wel. Gister was mijn 13e dag, vandaag nog een keer proberen en dan maar hopen. In januari hebben we besloten dat we kindjes wilden, en we hebben van alles geprobeerd. ( steeds 1 dag er tussen, dan om de 3 dagen, met een kussen er onder, enz) maar pas in augustus lukte het! Nu wil ik het zekere voor het onzekere en vanaf dag 9 tot 14 zijn we druk bezet. :) Het ergste vind ik het wachten. En vaak de teleurstelling daarna. Zwanger worden is helemaal niet zo logisch als iedereen denkt!!!
Kus, Jaydee
reacties (0)