Jelsey 1 week oud. Einde kraamweek.

Zaterdag 28 september is Jelsey geboren. Na een bevalling van 11 uur was zij er binnen 6 minuten.

Helaas moest ze meteen naar de medium care ivm de controle van haar suiker en omdat ik verhoging had tijdens de bevalling, waarvoor wij dus beiden aan de antibiotica moesten.

Het was de bedoeling geweest dat wij samen op maandag naar huis mochten als met Jelsey alles oke was. Helaas kwam de verpleging van de kraamafdeling mij op zondagmiddag al vragen om naar huis te gaan omdat ze plaats tekort hadden. Ik kon wel in mijn uppie in het Ronald mc Donald huis slapen maar dit vond ik geen goed idee. Ik heb mijn man meteen gebeld en die heeft mij meteen opgehaald.

Helaas moest Jelsey dus nog wel in het ziekenhuis blijven. Ik kon alleen nog maar huilen. We zijn daarom savonds nog terug geweest om haar een flesje te geven. De volgende ochtend zouden we haar ook lekker in badje stoppen en de fles geven. Smorgens zijn we haar eerst samen bij de gemeente gaan aangeven. Daarna de geboorte kaartjes opgehaald op het werk van mijn moeder. In het ziekenhuis aangekomen was toevallig de kinderarts daar en heeft haar volledig nagekeken. Ze zag er goed uit. De suikers waren oke. Ze had ook geen infectiewaardes in haar bloed waardoor het infuus uit mocht. Ze woog nog 3430 gram. We moesten wel opletten dat ze niet meer ging afvallen. Het enige punt was dat ze er erg geel uitzag. De Billirubine waardes in haar bloed zaten op het randje. We mochten kiezen om haar daar te laten of dat we haar toch mee naar huis namen. We moesten dan wel de volgende ochtend terug om opnieuw de waardes te laten prikken. Ze is dus lekker mee naar huis gekomen :-).

Snachts voelde ik me ineens mega slecht. Mijn borsten waren echt mega. Kon er niet aankomen. Waren echt pijnlijk. Ik zat te bibberen in bed, voelde me echt beroerd. Maar je moet door voor je kleine meid. Het bleek flinke stuwing te zijn.

De volgende dag zijn we terug gegaan om bloed te prikken. Zo zielig! We hebben nog een dik uur in het ziekenhuis moeten wachten op de uitslag. De waardes waren wel doorgestegen maar zolang ze goed bleef drinken en plassen dan mocht ze mee naar huis. We moesten haar alleen scherp in de gaten houden. Als ze minder ging drinken of plassen en als ze erg suf werd dan moesten we aan de bel trekken. Gelukkig!

Terug thuis is de kraamhulp voor de eerste keer gekomen. Judith, een hele leuke vrouw van 42. We hebben veel steun aan haar gehad. De verloskundige is ook nog gekomen. Zij heeft Jelsey nogmaals gewogen; 3460 gram. Ze valt dus niet meer af. Alle controles waren verder goed. Ik had alleen past van vreselijke stuwing. En had waarschijnlijk snachts het hoogtepunt gehad.

Helaas kreeg ik op woensdag last van mijn buik en op donderdag werd het erger met ook vreselijke pijn bij het uitplassen. De verloskundige kwam toevallig ook langs en raadde mij aan de urine te laten controleren bij de huisarts. Hier was geen bacterie in te vinden. Jelsey weer gewogen en was nu 3480 gram. De volgende dag ging het wel, de pijn werd niet erger. Om een uur of 16.15 werd deze toch erger en heb ik nogmaals een plasje bij de huisarts ingeleverd. Nu was het wel duidelijk een blaasontsteking. Gelukkig meteen antibiotica gekregen.

Zaterdag, de laatste dan van de kraamhulp. Vreemd maar ook heerlijk. Helaas kon het kraambed van de verloskundige nog niet worden afgesloten omdat ze bij de weging ineens nog maar 3440 gram woog. Hier komen ze maandag nog 1 keer voor terug om haar te wegen.

Wat is het snel gegaan. Onze kleine meid is alweer 1 week oud. Ze doet het naar omstandigheden goed. Verder zit ik zelf alweer onder mijn oude gewicht voor de zwangerschap. Kan zelfs weer mijn eigen kleding aan.