Bevallingsverhaal

mijn bevallings verhaal  zo kort mogelijk want 20 uur bevallen zou anders wel heel veel tekst worden.
Ik had al gezegd dat ik de bevalling afschuwelijk vond(tuurlijk vanaf dat hij geboren werd ik weer overspoeld met geluk maar hier het bevallingsverhaal:

Donderdag 2 jan  om half 3 snachts werd ik wakker van lichte weeen, wel dacht ik wow wel snel op elkaar (5 min) om half 4 werden ze heel wat erger dat ik gebogen over de strijkplank stond , ik heb anderhalf uur de weeen lopen weg puffen maar om 5 uur waren m,n ouders hier en zijn we door gereden naar het ziekenhuis, ik moest steeds een plek opzoeken waar ik even kon weeen :P stond ik dan buiten tegen de muur voor het ziekenhuis toen binnen haha mensen zouden wel gekeken hebben maar boeide me niks, was blij dat ik op de kamer lag. 2 uur lang aan de monitor en nog steeds om de 5 min om 7 uur gekeken 1 cm.. k*tzooi 4 uur verder met echt erge weeen en 1 cm ! daarna werd de tijd ertussen ineens langer elke 7 a 10 min dus ik dacht NEE het neemt af... zo ging het 2 uur maar zeker wel krachtige weeen, om 10 uur sochtends weer gekeken 2 cm..... nou echt schiet niet op!! ik was toen trouwens al dood op (ook door de stress van afgelopen weken ivm keizersnee toen weer wel toen weer niet en sliep slecht ervoor en zat dus nu inmiddels 7 uur met erge weeen nog maar op 2 cm ! ik was zo kwaad wilde weg naar huis naar m,n schatje toe die ik ineens erg miste en dacht ik ga daar wel liggen puffen, dat mocht alleen het risico dat ik met gierende banden terug zou moeten was daar, maar dat boeide me niet!

half 11 was ik weer thuis ( het was echt gezellig m,n broertje en z,n vriendin en m,n vader waren volop met Jay aan het spelen die pasten op)
De weeen hielden maar aan steeds 5 a 7 min en wel zo erg dat ik dan weer over een stoel hing en dan over het dressior (schoonzusje was helemaal verbaasd en zei wooow ik hoef dat echt niet hoor tegen m,n broertje, hihi tussendoor dus nog wel gelachen en ook heel knus huiselijk en echt iets wat we als familie met elkaar niet meer vergeten.

om 2 uur smiddags werd het steeds erger en hadden we zoiets dat het beter was dat iedereen weg ging (ook voor Jayson want wilde niet dat hij mama steeds erger zag:P dus Emiel en ik waren met z,n tweeen en we zouden m,n moeder bellen als ik bedacht had terug te gaan want ze was ook bij de bevalling.

ik ben anderhalf uur gaan douchen en daardoor had ik even geen erge rug en been weeen meer en zo,n tut als ik ben ik dacht ik moet en zal droog haar hebben en make-up op voordat ik terug ga , stond ik dan met mascara bijna prikkend in m,n oog omdat er weer een enorme wee aan kwam maar toen dacht ik oh die fohn dus heb m,n rug nog een half uur gefohnt echt fijn was dat en zakte het wat.. hihi

5 uur ging het echt niet meer en wilde echt zo snel mogelijk terug dus moeder gebeld opgepikt en binnen 5 min waren we weer in het ziekenhuis... gekeken.. 3 a 4 cm , toen kon ik huilen ik was 14 uur verder!! ik zei oke geef me maar een ruggenprik! half uur later had ik die maar werkte voor geen meter ik kon gewoon staan ,plassen zelf wat een rotding dus smeekte om meer of wat anders maar dat kon niet. 3 uur later...... 6 cm ........ dat ging dus niet ,, wee opwekkers nou vreselijk hoeveel erger die weeen toen werden en ze waren al erg!! ik was zo op en moe en bang ook... dat ik ineens zo erg begon te huilen en trillen en dat is waarom ik nu nog kan huilen om de bevalling ik was toen mezelf volledig kwijt... ik lag zo erg in shock gewoon te shaken waar ik niet meer uit kwam en m,n hele lichaam leek verkrampt kon niet meer ontspannen en mezelf terug vinden, en ik ben normaal heel nuchter en bij de bevalling van Jayson was er best veel hectiek en bleef ik rustig en werd zo kwaad op mezelf ook maar niks hielp.

dat waren toen nog 2 lange uren en toen voelde ik dat ik moest persen (wat ik zo fijn vond bij jayson toen leek nu een HEL ik dacht werkelijk dit overleef ik niet ik kan dit niet ik wil NU EEN KEIZERSNEE !!! KNIP ME IN!!! ze riepen nu persen het hoofdje komt eruit en toen had ik zo,n pech dat ik op de helft zat en m,n weeen afnamen het hoofdje een stuk terug ging echt vreselijk was dat gevoel. toen nog 2 keer geperst en daar was hij dan EINDELIJK!!!!!! oh onbeschrijfelijk en wat lijkt hij op z,n grote broer!!!

Het enige fijne aan die hele bevalling was hoe erg ik haar ook smeekte is dat ik niet ben ingeknipt gescheurd niks! En daar heb ik nu natuurlijk super veel geluk mee want ik doe alles weer. wel heb ik nog tot gister in m,n hele lichaam spierpijn/kramp gehad doordat ik zo ontzettend heb lopen trillen/gespannen heb gelegen daar, maar verder gaat het supergoed , bevallen ik zeg NOOOOIT MEER!! maar ik weet natuurlijk nooit of ik daar over een paar jaar nog zo over denk..maar het was zwaarder als bij jayson en heeft dus uiteindelijk ook 6 uur langer geduurd in totaal heeft het 20 uur geduurd met nonstop die verschrikkelijke weeen , ik mocht na de bevalling proberen te gaan staan om te douchen maar zakte zo door m,n benen en werd licht dus de dag erna gedoucht en toen mochten we naar huis!

Het gaat opzich heel goed met Luca we  door Jayson die echt werkelijk alles tegen had in de baby tijd waren we al voorbereid op alles en omdat Jayson dat had, ging ik er al een beetje vanuit dat de tweede ook niet zomaar ineens niks zou hebben , en ja hoor op dag 2 herkende ik bij Luca de koemelk helemaal onder de uitslag en ook de verborgen reflux ook net als wat grote broer zo erg had na de voeding een uur later het omhoog komende zuur/melk  maar meteen weer inslikken en zuur ruiken en huilen overstrekken dus overduidelijk meteen , de spullen binnen 1 dag geregeld via de verloskundigen die langs kwamen en Luca ook zagen onder de uitslag en het verleden weten van Jayson dat ze zeiden stap maar meteen over, Zantac tegen de reflux en het gaat overdag echt belachelijk goed zelfs ongelovelijk... ik moet hem gewoon pakken terwijl hij slaapt om even te knuffelen want hij slaapt alleen maar, drinkt keurig zn fles leeg en slaapt weer, maar savonds veranderd ons vrolijke tevreden kaboutertje om naar de hele nacht huilen soms een uurtje slaap en dan weer een uur lang huilen en dan ook echt krampjes en boertjes en overstrekken.. zo raar dat hij overdag niks heeft en de nachten tot nu toe zo gaan.. maar dan leg ik hem gewoon lekker bij me en laat hem geen seconde huilend alleen m,n arme lieffie ik hoop dat dat snel goed komt en mischien heeft hij het dag en nacht ritme ook verkeerd dus maak hem overdag gewoon vaker wakker. We genieten ontzettend en grote broer is ook echt trots soms wat jaloers en wennen maar dat is niet gek natuurlijk, wel trekt hij steeds m,n shirtje omhoog en zegt baby? maar mama heeft geen buik meer over dus dat is wel raar hihi.

Vandaag was het precies een week geleden en lag ik dus nu nog volop in de weeen we kijken steeds op de klok en zeggen dan och toen was dit en dat aan de gang hih heerlijk om nu zo te genieten!! morgen wil ik voor het eerst naar buiten even naar de prenetal en mischien als het lukt wat wandelen (ik vloei nog aardig dus de kraamhulp raadde het wel af om teveel te doen maar dat komt wel goed, de kraamhulp was vandaag voor het laatst en toch waren die 3 uurtjes per dag wel lekker, wel heb ik nu continu zoiets van ik wil niet dat dit ophoud,,, deze tijd .. maandag gaat emiel na een week weer werken maar heb ik nog 7 weken verlof en nu komt alle kraamvisite nog dus ik blijf genieten en genieten maar kan al huilen als ik denk dat het voorbij gaat.. hm het zullen wel kraamtranen zijn en tranen van geluk..

ik plaats straks wat fotos in m,n fotoboek!

Liefsss