Kon het maar even 11 weken verder zijn, eigenlijk ben ik er wel klaar mee al, ik voel me te klein voor de baby alsof ik hem beperk in een te klein lichaam al is m,n buik echt wel enorm inmiddels, hij ligt al beneden met z,n hoofdje dus als hij beweegt voel ik het enorm op m,n blaas duwen echt een heel naar gevoel, en dan nog niet gesproken over m,n ribben en het slecht slapen waardoor ik wel wat saggerijniger ben, en mezelf weer een zeur vind als ik klaag, want ik wil niet klagen want het is zoiets moois bijzonders etc weet ik nog van de eerste zwangerschap, ik viel vrouwen bijna aan die ook maar iets licht negatiefs zeiden over zwanger zijn of liepen te piepen dat ze het zat waren en riep dat ik het 100 keer wilde mee maken ,kon huilen toen ik m,n buik miste . nou op dit moment kom ik er van terug even ! haha ik snak naar m,n oude figuur/kleding, me gewoon kunnen bewegen zonder dat ik denk dat ik de baby verplet en het fit zijn voor Jayson hem weer normaal op schoot kan nemen in de lucht gooien of wild rollen over de grond.., en een filet american, carpacio, plateau redbull heel veel pakjes sigaretten en wat wijn zou ook niet verkeerd zijn ;-) ! en het grootste en belangrijkste natuurlijk de baby zelf ,ik hem knuffelen en vasthouden zien hoe hij eruit ziet maar tegelijkertijd ook wel weer bang vind Jay het wel leuk dat mama straks de aandacht moet verdelen ik kan nu nog volledig m,n aandacht op hem richten maar dat komt vast goed pff hormonen zullen het wel zijn!
Maar lief kleintje hoe welkom je ook al bent blijf nog maar even veilig 11 weekjes zitten en groeien <3
Nog wat fotos die we hebben gemaakt Jayson was te wild om er met ons op te gaan maar toch zijn ze leuk geworden vind ik!





reacties (0)