Meisje, meisje, meisje toch

Zo was er niets aan de hand en zo was Ize ziek. Hoge koorts, braken, je kent het wel. Een paar dagen later knapte ze gelukkig weer op. 

Nog geen week later werd ze weer ziek. Wederom braken, hoge koorts en dit keer met joekels van amandelen erbij. Na drie dagen ziek zijn liep haar koorts zo hoog op dat we gelijk naar de huisartsenpost zijn gegaan. Het was er heel druk. Eigenlijk hadden we op een later tijdstip een afspraak gekregen, maar omdat ze er zo ziekjes bij lag tegen papa's borstkas, mochten we vrijwel meteen door wat enorm fijn was. Wat een zorgen heb ik me gemaakt, ze was zó warm. 

De arts bij de huisartsenpost twijfelde of ze haar op zou nemen, maar besloot uiteindelijk het eerst thuis nog even aan te zien en een stevige antibiotica kuur mee te geven die gelukkig aansloeg. 

Na bijna een week was Ize opgeknapt van ronde 2. En een paar dagen later gingen we dan eindelijk op vakantie! Iets waar we allemaal al weken naar uitkeken. 

De eerst paar dagen was er nog niets aan de hand. De derde dag was het weer mis. Ize had weer koorts, ze braakte weer en had er dit keer ook hevige diarree bij. Op zich geen probleem, ware het niet dat het de derde keer was in drie weken tijd dat ze, flink, ziek was. Het is al geen meisje met veel reserve en de reserves die ze had waren inmiddels behoorlijk uitgeput. 

Alle trucjes om haar vocht binnen te laten houden ten spijt, bleef ze maar spugen en diarree houden. Een bezoekje aan de Duitse huisarts leverde niet veel meer op dan datgene waar we al mee bezig waren en na de zoveelste keer overgeven zijn we iets eerder dan de bedoeling naar huis gegaan. Eenmaal thuis stuurde onze eigen huisarts ons gelukkig gelijk door naar de kinderarts om eens goed onderzocht te worden.

Waarschijnlijk heeft Ize tot 3x toe wat anders opgelopen. Omdat ze de 2e keer een heftige antibiotica heeft gehad ligt haar darmflora plat waardoor ze momenteel erg vatbaar is voor virussen. Die heeft ze dus ook binnen no-time opgelopen. Ze wilden haar mede om die reden niet opnemen omdat de kans dat ze op de kinderafdeling weer wat anders zou vatten erg groot was en dat is slechter voor haar gezondheid dan beginnende uitdroging. Wel kregen we nieuwe tips mee en thuis modderden we maar weer verder aan.

Inmiddels is ze eindelijk weer aan de beterende hand, maar we moeten haar nu goed de tijd geven om op te knappen. Wat geen probleem is, want ze ziet er niet bepaald uit als het toonbeeld van gezondheid momenteel. Dus de komende week even geen uitjes, feestjes, peuterspeelzaal of andere gelegenheden waarbij ze makkelijk iets op kan lopen. En nu maar hopen dat we hiermee eindelijk het ergste gehad hebben.