Ze zijn me ontvlucht

Na 4 bijna slapeloze nachten aaneen (waarvoor mijn dank aan Ize's hoektandjes *NOT*) waren ze het zat. Jay en Phoebe zijn op hun vrije woensdagmiddag al de hele middag in geen velden of wegen te bekennen.

Normaal is de woensdagmiddag een gezellige vrij-van-school-middag met een lekkere lunch, samen bouwen, samen spelen, nog meer samen bouwen en wat 1 op 1 tijd met Jay (dan gaan we samen bouwen). Maar niet deze middag. Zelfs Phoebe, voor wie een uitgebreide kroelsessie voor de tv haar normaal niet lang genoeg kan duren, was haar bankhangende mama-met-slaaptekort zat.

Toen de overbuurjongen eerder deze middag voor de deur stond wisten ze niet hoe snel ze hun jassen moesten pakken en weg waren ze. Inmiddels zit Jay met zijn vriendinnetje bij oma en Phoebe bij de overbuurvrouw. In haar eentje. En dit keer niet alleen omdat ze het daar zo goed naar d'r zin heeft. Ik zweer het je, ze is me gewoon ontvlucht :(.

Het ergste is nog wel dat de doerak die het allemaal veroorzaakt tevens de enige is die het niet bekoopt. Zij krijgt tandjes + heeft koorts = zielig. En dus gaat de liefdevolle verzorging naar de veroorzaker terwijl de rest de rekening gepresenteerd krijgt. Hoe onrechtvaardig van mij!!!

Ach tja. Morgen is mijn man vrij. En dat is in ieder geval goed nieuws voor de kinderen. Dan zijn niet langer zij, maar hij de pineut :()