Nou mensen ik ben sinds een paar dagen thuis!!!!!!!!
Vraag alleen maar niet hoe hahaha.
Ik ben blij weer bij mijn gezinnetje te zijn maar pfff wat valt het zwaar.
Ron is toch een week nog thuis kunnen blijven maar volgende week komt alles op mij aan, ik kan jullie zeggen om 21 uur val ik in slaap tot in de morgen word wel de nachten wakker van pijn maar ja, en ron maakt mij om 22 uur wakker voor de laatste medicijn ronde.
Heb een heel voedingsschema meegekregen aan medicijnen, 8x per dag namelijk
Verder moet ik per dag 1 tomaat eten voor kalium wat te laag is, veel eten met ijzer erin want is nog maar 5.2 heb daarbij ook ijzer tabletten gekregen, en 2 antibiotica kuren. Deze moet ik nog 10 dagen nemen.
8 febr moet ik terug komen en ik kan ieder moment altijd een arts bereiken heb 3 nummers meegekregen, ik was namelijk eindelijk koortsvrij.
Als ik ga lopen buitenhuis als het lukt dan moet ik een step-inn broekje aan dat houd de buik bij elkaar dan gaat het redelijk dan red ik 300 meter wel haha ja klinkt voor jullie weinig maar voor mij veel.
Moet ook echt veel rusten,heb een bed in woonkamer gekregen, mijn darmen zijn er nog niet, mijn gekneusde ribben daar zal ik ook nog tijdje last van hebben en de wond is nog niet helemaal dicht. Maar we zijn op de goede weg.
Wat ik nu de afgelopen weken vanaf 23-12 heb moeten meemaken was:
de verwijdering van baarmoeder, die bleek 3/4 vol met verklevingen te zitten tijdens ok en ipv 1 uur duurde de ok bijna 3 uur.
Een bloedtransfusie op dag 6 in ziekenhuis
ritje in ambulance naar ander ziekenhuis
drain in buik na aantal dagen
een maagzonde naar de maag omdat er niks naar de darmen kon omdat die dichtgeslipt waren door ok
2 abcessen in buik door ok
Norovirus opgelopen
en dan iedere morgen 3 buisjes bloedprikken, om de paar dagen bloedkweken
haha en dan nu het meest domme, infuus was los geschoten, bloed spoot door heel de kamer haha je had
eens moeten zien hoeveel zusters er dan in korte tijd ineens bij je staan.
Ach ja nu kan ik er een beetje om lache of lache nee eigenlijk niet ze zeggen allemaal dat ik de geestelijke klap nog wel ging en ga krijgen, ik heb nog altijd niet gehuild vanaf 23 dec ik kan ook niet huilen heb niet veel emotie maar ze zeggen meid als je dadelijk klaar bent met overleven dan komt die klap wel kijk daar maar mee uit, ik wacht het af.
Ben zeker blij bij mijn gezinnetje te zijn maar hoe gek het ook klinkt, in het ziekenhuis was ik veilig
Hoe hard riep ik dat ik naar huis wil en hoe hard zeg ik nu daar was ik veilig haha apart eigenlijk.
Nou dames dank je wel voor alle steun overigens de afgelopen tijd!!!!!!
xxxxx
reacties (0)