Naar de Ardennen en poes Boris

We hebben een heerlijke vakantie gehad. Voor het eerst echt op vakantie met de twee kindjes. We keken er allebei erg naar uit en het is erg goed verlopen.

Op de verjaardag van Fenna, vertrokken we naar de Ardennen.

Die nacht had Fenna nog erg geweend bij het plassen en haar urine stonk en was troebel, dus meteen die ochtend een antibioticakuur gestart – gelukkig was de pijn de volgende dag beter!

Dus: naar de Ardennen! De auto was afgeladen vol, we twijfelden nog even of we de aanhangwagen mee zouden nemen, gelukkig konden we dat vermijden.

Na een rit van een tweetal uur, en een picnic aan een speeltuintje in Aywalle, gingen we meteen naar ons huisje in Stoumont. Het was een erg mooi huisje, voldoende ruimte en luxe, maar niet erg afgestemd op kinderen. Het terras en tuintje dat voor de huurders bestemd was, was niet afgeschermd van de straat waardoor we niet veilig buiten konden eten, of de kindjes ook niet even alleen buiten konden laten spelen. Spijtig, want met wat moeite zou de eigenaar dit zo kunnen oplossen door een afsluiting te plaatsen. We merkten dat de eigenaar erg bang was voor schade, dus hebben we tijdens ons verblijf de kindjes voortdurend scherp in de gaten gehouden.

De streek daar is erg mooi, we logeerden vlakbij de waterval van Coo, waar het aan de oever van de Amblève leuk vertoeven was. Plopsa Coo hebben we mooi vermeden :)

In de buurt kon je makkelijk wandelingen maken. Ik miste een duidelijk plannetje van het dorp zelf, met mogelijke wandelingen, dat de eigenaars gemakkelijk hadden kunnen klaarleggen voor hun bezoekers. Maar we trokken zelf onze plan met google earth! Handig om toch de laptop mee te hebben op reis.

Roan is de hele week op stap gegaan met zijn schopje in de hand, op zoek naar slakken, die we voor hem in glazen potje met dekseltje bewaarden. Fenna vond het allemaal oké, zolang ze maar mocht stappen, want niet altijd kon omdat ze het gevaar nog niet herkent, ze zou zo in het water lopen.

We bezochten ook een dierenpark met bosdieren, onder andere wolven, en we maakten een uitstap in spa, waar Roan op een draaimolen mocht en zijn allereerste hotdog at!

Al bij al allemaal erg leuk. Ook vermoeiend, want de kinderen moesten wat wennen aan al de nieuwe dingen en waren al vroeg wakker, ook het middagdutje ging moeizaam. En als de kindjes moe zijn, zijn ze erg druk en emotioneel. Maar daarnaast waren ze zo flink en konden ze zo goed om met al die avonturen dat het echt een feest was.

Minder goed nieuws was dat tijdens onze vakantie onze lieve oude poes Boris gestorven is. Ze had al 4 jaar suikerziekte en kreeg 2 x per dag een spuitje met insuline. Daar moet je erg voorzichtig mee zijn, een beetje te veel insuline of net iets te weinig eten bij de insuline kan maken dat een poes een hypo krijgt na zo’n spuit. Als je daar tijdig bent kan je suiker toedienen en herstelt de poes gauw. We hebben dat de voorbije jaren enkele keren meegemaakt. Maar nu werd de poes verzorgd door buren (die niet in huis bleven) en kreeg ze een hypo. Uren later pas werd onze poes gevonden, ze was onderkoeld en in shock. De buren hebben haar meteen naar de dierenarts van wacht gebracht waar ze een baxter met glucose en cortisonen kreeg, maar ze herstelde niet. De volgende dag moest ik, van op ons vakantieverblijf, een beslissing nemen. De dierenarts vond dat ik Boris niet langer mocht laten lijden en vroeg haar te laten inslapen. Ik heb ingestemd. Aan de kinderen hebben we het pas verteld toen we weer thuis waren. Het is verdrietig, Boris had nu nog niet moeten gaan, maar ze was ook oud en stram, had vermoedelijk pijn want ze verzorgde zich niet meer goed. Roan kan er vrede mee nemen omdat de poes oud en ziek was. Fenna vraagt nog regelmatig naar poes Bojis. Rust goed lieve Boris. We denken aan jou.