Jaloers

'Nee mama, niet Neena op de schoot zitten' - riep hij, en hij trok de stoel van onder mijn zitvlak. Begrijpelijk, even daarvoor zat hij heerlijk op mama's schoot aan tafel te spelen tot Fenna wakker werd. Nu was hij heel boos, op mama, op Fenna, en hij trok aan haar voetjes. Die avond moest ik hem naar bedje brengen, en niet papa. En ook de dag erna werd hij heel boos toen Fenna weer net wakker werd op het moment dat hij moest gaan slapen. Nadat papa hem boven had gebracht, bleef hij mamaatje roepen tot ik toch nog even kon langsgaan om met hem de maan welterusten toe te roepen. En toen we samen met ons drietjes op het speelkleedje zaten, mocht Fenna ook niet op mijn schoot. Hij wou op mijn schoot spelen.

Ik heb dan maar de babyboekjes en de boekjes van grote broer weer naar beneden gehaald en verteld over grote broer Kas die heel boos werd op zijn babyzus.... daarna mocht Fenna even bij hem op de schoot. Dat vonden ze allebei leuk.

Ik hoop dat dit weer een 'fase' is die snel overgaat, want ik draag Fenna veel, ik loop er eigenlijk de hele tijd mee rond wanneer ze wakker is (gelukkig slaapt Fenna veel), ook omdat ik daar gewoon zelf van geniet: baby'tjes horen bij mama en papa en de andere gezinsleden, maar niet de hele tijd in een wippertje of maxi cosi, vind ik. Daarom geef ik ook borstvoeding. Daarom verdraag ik de vermoeiende nachten, want Fenna die eerst bijna doorsliep, komt nu heel vaak 's nachts. En bovendien valt ze ook niet altijd meer zo gemakkelijk in slaap en moeten we ze al van 5 uur ' s ochtends tussen ons in leggen om zelf nog wat te kunnen slapen. Tussen ons liggen vindt ze heerlijk, ze trekt dan wat aan onze neuzen en valt dan weer in slaap. Maar toch is het heerlijk, dat hele kleine lieve, mooie mensje tegen me aan, tussen ons in, op en in mijn armen....

Fenna doet het goed. Vandaag even een dipje (ik heb gisteren na een week nog eens kaas gegeten, zou het daaraan liggen?), maar verder heeft ze eigenlijk weinig tot geen echt slechte momenten meer: geen gevecht, geen gekroch en veel gemakkelijker slapen overdag.... en twee weken na elkaar normaal bijgekomen!

En Roan is heerlijk, hij weet zo goed wat hij wil en niet wil en lijkt altijd het omgekeerde te kiezen van wat wij hem voorstellen.... maar hij is heerlijk, een heerlijk knuffelkonijntje dat zo leuk kan lachen en altijd van alles wel een mop weet te maken.

Heerlijke kindjes heb ik.