De grote sprong voorwaarts

Vorige dinsdag zijn we naar de kinderarts gegaan omdat Fenna onvoldoende bijkomt (percentiel 85 naar 15 nu volgens de WHO-borstvoedingscurve) en ook reflux heeft. De kinderarts vermoedde ernstige reflux waarvoor zware medicatie moest gestart worden, maar eerst moest Fenna een PH-metrie ondergaan, dat is een test waarbij een sonde 24 uur lang door de neus in de slokdarm geplaatst wordt om de zuurtegraad te meten.

Dinsdag en woensdag was Fenna extreem slecht: niet meer slapen, vechten, teruggeven, huilen zelfs, en ook de nachten waren erg doorbroken, ze werd bijna elk uur wakker en huilde soms tijdens het slapen. Ik was bang dat ze veel pijn had en hield haar thuis van de opvang, schakelde een babysit in voor Fenna!

Donderdagmorgen was ze beter. Toen vertrokken we naar het ziekenhuis, ze moest nuchter zijn, niet makkelijk voor een baby die borstvoeding op verzoek krijgt en gewoon is vaak kleine porties te drinken (omdat dat haar wsl beter bevalt).

Maar Fenna was superflink – want eerst moesten we niets anders doen dan aanschuiven, aan het onthaal, dan aan de dienst opname voor een eerste onderzoek, dan aanschuiven om onze kamer te krijgen,…. Fenna had honger! Pas om 10 uur (we hadden afspraak om 8!!!) werd de sonde geplaatst, daar waren we niet bij, maar ze kwam snel en rustig terug dus een trauma zal het wel niet geweest zijn. Daarna nog eens aanschuiven aan de radiologie om te zien of de sonde goed zat, en dan weer wachten tot de dokter dat bevestigde. Ze kwamen Fenna weer halen, want het draadje zat te diep…. Eindelijk mocht ze haar eerste slokjes drinken.

Fenna was rustig die dag, ook toen ze haar bloed prikten, enkele buisjes hadden ze nodig, maar Fenna gaf geen kik, ze lachte naar de verpleegsters die haar klem hielden…. En tussen al de testen door sliep ze!

De Ph-meter gaf voortdurend ‘getallen’ – 7 als ik haar voedde, dat is PH-neutraal legde mijn vriend me uit, daarna zakte de PH, soms tot 2 of 3, dan kreunde ze en krochte ze. Door vaak te voeden bleef de Ph langere tijd hoog, misschien is dat de reden waarom Fenna liever vaak en weinig drinkt. Enfin, ze had een vrij goeie dag in vergelijking met de vorige dagen.

Vrijdagmiddag werd de sonde verwijderd door een botte verpleegster. Het was de eerste keer dat Fenna huilde, omdat de verpleegster de plakker zo bruut had losgetrokken, en me nadien niet eens vertelde hoe ik haar rode huidje kon verzorgen, resten plakten nog op haar gezicht.

Een uurtje later kregen we het resultaat: Fenna had onvoldoende zure reflux gehad om met medicatie te starten.

Wat moeten we hiermee? Ze had een goeie dag. Door vaak te voeden steeg de PH, ik dacht dat ze daar rekening mee zouden houden, maar neen. Of misschien klopt het en heeft Fenna niet zo veel last van zure reflux, maar dan wel van niet-zure reflux, want reflux heeft ze zeker en ze heeft er last van in die mate dat ze niet kan slapen en dat ze onvoldoende gewicht aankomt.

De kinderarts raadde me aan met een koemelkvrijdieet te beginnen: alle melk, room, kaas en boter laten, meer zei ze niet, geen infomatiebrochure,…. Gelukkig ben ik al ingelicht en weet ik dat jet beter ook ei en soja laat, en dat je ook alle afgeleiden van melk moet laten zoals weipoeder (dat ik plantaardige margarine zit) enzovoort (dank je Leen!!!!)

Verder wou ze Fenna inschrijven voor een huilbabyprogramma!!!  Maar Fenna is helemaal geen huilbaby, ze heeft nog nooit meer dan 20 minuten op een dag gehuild, ze is goed te troosten wanneer ze huilt… ik voelde me erg onbegrepen: er is iets lichamelijk met Fenna en ik wil vinden wat het is zodat we haar kunnen helpen!

Nu ben ik dus op dieet. Het is me nog geen enkele dag goed gelukt want de eerste dag had ik per vergissing kaas op de spaghetti gedaan, en de volgende dagen heb ik nog plantaardige margarine gegeten. Mijn vriend bakte speciaal een melk- en eivrij brood voor mij, maar ook daar zit de planta in :(

Maar Fenna doet het goed. Toen we thuiskwamen was ze opvallend welgezind, alsof ze blij was om weer in ons nestje te zijn. De laatste dagen heeft ze weer erg weinig last van reflux en slaapt ze beter, eindelijk ook weer betere nachten! Maar we kennen dit al, de goeie periodes van enkele dagen en dan enkele rampdagen…. Het blijft afwachten.

Er is me wel wat opgevallen, en wie weet heeft het met haar lastige voorbije week te maken: Fenna heeft een enorme sprong voorwaarts gemaakt: ze herkent duidelijk de gezichten in haar omgeving, en moet even wennen aan nieuwe gezichten (ze gaat niet onmiddellijk lachen zoals Roan wel deed), ze draait zich vlot en zonder hulp voortdurend van buik naar rug en omgekeerd, ook in haar bedje, op het verzorgingskussen,… haar verschonen is dus niet meer zo makkelijk ( Roan deed dit toen hij enkele maanden ouder was en sindsdien heeft hij zich nooit meer gemakkelijk laten verschonen, help!!!) Ook kan ze al enkele seconden zitten zonder steun, dit oefenen we niet want daarvoor is het veel te vroeg, maar ze doet het gewoon terwijl ze op onze schoot zit. Ze probeert, wanneer ze op haar buikje ligt, al vooruit te komen, ik denk dat kruipen niet zo veraf meer is. En….. en daar is mama zot van…. Ze geeft ‘aaaaa’-zoentjes: dat zijn niet de echte smakkerds, maar zoentjes door haar open mondje tegen mijn wang te wrijven. Oh, dat doet me zo goed!

Fenna was vrijdag precies 4 maanden!

Ik voeg nog een foto toe!