Bijna 15 maanden

Onze kleine man is al bijna 15 maanden en het wordt tijd nog eens wat over hem te schrijven. Klein is hij niet meer, zeker geen baby meer. Ik vind dat hij erg veranderd is sinds hij 1 is geworden. Sindsdien slaapt hij regelmatig helemaal door, en ook overdag slaapt hij erg goed, nog steeds 2 soms 3 slaapjes, en hij vraagt er soms naar door zijn hoofdje op mijn schouder te leggen, of op de grond te gaan liggen. Verminderen in slaapjes zit er nog niet in voor dit superlevendig mannetje. Gelukkig maar, want dat zijn de momenten waarop wij ook eindelijk eens rust krijgen ;)

Roan is echt zo groot en knap geworden. Hij doet alles na, leert snel, en leert voortdurend dingen bij en vindt dat ook leuk! Hij legt voortdurend nieuwe verbanden, zoals dat 'jas aandoen' naar buiten gaan betekent, en dat vindt hij leuk!

Op 13 maanden kon hij goed stappen. Sindsdien stapt, kruipt en klimt hij afwisselend, hij zit geen minuut stil. Hij haalt zijn boekjes en speelgoed en brengt het naar mij om samen met hem te spelen. Hij houdt van afwisseling, maar kan ook al erg geconcentreerd blokjes ergens instoppen. Puzzeltjes en blokjes om ergens in te steken,  vindt hij fantastisch. Hij gokt waar het puzzeltje/blokje precies hoort, maar blijft dan wel proberen tot het er in zit. Hij stapelt ook blokken op elkaar, van groot naar klein, niet meteen juist, maar hij probeert tot het lukt. Roan houdt ook van voetballen (tegen alle genen in), hij schopt een bal vooruit en gaat er dan achteraan. Hij kan ook goed vangen voor zijn leeftijd, hij lijkt een goede balcoördinatie te hebben! Hij houdt er ook van een bal heen en weer te rollen. Mijn nichtje dat sportlessen geeft aan kleuters, vindt hem erg handig!

Als we nu gaan wandelen wil hij vaak niet meer in de buggy, niet om gepakt te worden zoals vroeger, maar om zelf te stappen. Echter, mooi op de stoep blijft hij niet, hij loopt meteen de straat op!

Verder doet hij niet liever dan achter onze poes aan te lopen. Arme Boris. Boris heeft een eigen eetplekje waar Roan niet mag komen, maar hij verschuift het hek en gaat er toch heen, achter Boris aan. En dat brengt ons bij zijn avontuurlijk en licht ongehoorzaam karaktertje: hij doet vooral graag wat niet mag. Als we 'neen, mag niet', zeggen, gaat hij heel ondeugend kijken en doet hij het toch! We moeten hem gewoon uit de situatie halen om hem te stoppen, of afleiden. Gelukkig lees ik hier dat andere ventjes en meisjes van zijn leeftijd ook erg ondeugend kunnen zijn, het stelt me gerust. EN ik denk altijd: hij doet het voor de pret, niet om stout te zijn. Ik vind Roan in de grond een echt lief baasje! Een ondeugend lief baasje dan maar....

De taalontwikkeling van Roan houd ik natuurlijk goed in het oog! Hij begrijpt erg veel. Als logopediste heb ik lijsten van de woordenschat die hij zou moeten begrijpen op deze leeftijd en hij komt daar ruimschoots aan toe. Hij haalt de woorden die hij kent uit de zinnen die ik zeg. Als ik zeg 'kom we gaan naar de keuken', loopt hij me al voor! En als we praten over een voorwerp dat hij kent: een banaan, zijn koe (wheely bug, die hebben we tweedehands gekocht en vind ik persoonlijk een erg goeie aankoop geweest), een bal, dan haalt hij het gewoon, of hij zoekt een prent in een boekje met hetzelfde voorwerp of dier erop.

Roan is heel expressief, kan zichzelf goed duidelijk maken. Zo klimt hij nu op zijn trip trap stoel wanneer hij zin heeft in een koekje, fruit of wat eten. Hij wijst naar wat hij wil. Hij gaat met de afstandsbediening naar de radio of TV al naargelang waar het geluid vandaan komt. En hij doet veel geluiden na: hij gromt en beweegt zijn hoofd als een tijger (erg grappig, daar scoren we altijd mee als er bezoek komt), hij trompettert als een olifant, 'ng ng' is 'toet toet',... Hij heeft gevoel voor de melodie van onze taal, en voor ritme. Als we zingen of hij hoort muziek, dan gaat hij dansen of komt hij op mijn schoot schommelen of hoppen.

Maar praten? Zijn eerste woordjes? Hij blijft dezelfde dingen zeggen die hij al maanden zegt: 'kij' voor kijk en 'da' voor daar. Hij heeft een tijdje 'tata' tegen papa gezegd. Als ik weg ben zegt hij wel eens 'mama', maar nooit tegen mij (als ik vraag 'waar is mama', wijst hij nog altijd naar zichzelf, wsl omdat hij mijn model nadoet). Sporadisch zegt hij eens 'ki' tegen de kippen en 'kike' tegen kikker. Poes Boris is 'aaa'.  Eigenlijk gaat het niet echt vooruit - ik denk dat dat komt omdat hij vooral met taalbegrijpen bezig is. Maak me er nog geen zorgen in.

Roan blijft een vrolijk mannetje met een sterke wil. 2 Keer hebben we gedacht dat hij mss toch ook eens bang is. Toen we heel enthousiast naar zee gingen in augustus, wou hij niet met zijn voetjes in het water, en ook niet in het zand. Hij werd dan heeeel boos. Hij was op dat moment ook wel erg moe, maar toch vroegen we ons af of de grote zee niet een beetje te groot was voor hem. En enkele weken geleden speelde mijn man met een sok met zijn hand erin. Roan liep telkens weg toen hij de bewegende sok zag, en ging dan achter een hoekje nieuwsgierig staan kijken. Als mijn man de sok weer uitdeed, kwam Roan terug en gaf de sok weer aan papa om toch dat spelletje verder te spelen. Bang en nieuwsgierig tegelijk. We denken dat zijn fantasie wat levendiger aan het worden is. dat belooft voor later!

Ook kan Roan heel aanhankelijk zijn, een echt knuffelmannetje dat zoentjes geeft en zijn hoofdje op mijn schouder legt of bij me in de schommelstoel komt zitten. De dagen toen ik pas wist dat ik weer zwanger was, leek Roan ook wat aanhankelijker dan anders, alsof hij iets aanvoelde :)

Mijn zwangerschap verloopt goed. Ik heb niet te veel kwaaltjes, soms wat misselijk of darmkrampjes, soms ook wat meer moe dan anders, maar het gaat goed. Zolang ik die eerste echo niet gezien heb, blijft het wat onwezenlijk. Doordat ik afgeleid wordt door Roan, denk ik er ook minder aan en lijkt de tijd sneller vooruit te gaan dan toen ik zwanger was van Roan. Maar ook toen ben ik me pas echt gaan hechten na de eerste echo. Ik ben nog altijd wat bang voor een miskraam. Als ik zal zien dat alles goed loopt, zal ik vast meer vertrouwen hebben. De eerste echo is volgende week dinsdag, dan zou ik een week of 8 moeten zijn!