Van 6 naar 7 maanden

Vandaag is Roan 7 maanden, en hij is nog altijd wat ziekjes. Volgens de dokter zijn de oortjes niet meer ontstoken maar toch maakt onze man nog elke dag koorts, vaak meer dan 38°. Onze nachten zijn nog steeds verstoord, hij slaapt overdag heel slecht (vaak slaapt hij pas in als we hem bij ons nemen of samen TV kijken – bah wat een gewoonte!) en na een half uurtje is hij wakker. Ook ’s nachts slaapt hij minder goed dan tevoren, doorslapen komt er nu even niet meer van. Maar wat gaat de tijd snel! En onze man leert zoveel bij, hieronder een overzicht.

Roan begrijpt al een tijdje het woord ‘poes’, maar nu begrijpt hij ook ‘boom’ – naast mij aan tafel staat een hoge ficus, die ik onze ‘boom’ noem, Roan trekt graag aan de blaadjes wanneer hij er maar aan kan komen. Ik zeg dan steeds ‘boom’. Vandaag deden we de test en ja: als ik vraag ‘waar is de boom’ terwijl hij op mijn schoot zit draait hij zich meteen naar de boom en probeert weer een blaadje te grijpen. Dit deed hij keer op keer, geen twijfel mogelijk, hij begrijpt het woord ‘boom’ waar het onze ficus betreft.

Hij brabbelt enorm veel,  maakt heel veel medeklinkers door elkaar, met tong en lippen en geniet van zijn eigen stemmetje. Hij heeft ook een prachtige heldere stem, als stemtherapeute ben ik daar erg fier op! Hij lijkt ook te willen zingen, ik vermoed dat dat komt omdat ik heel vaak zing voor hem, kinderliedjes en jazz nummertjes. Hij luistert dan altijd heel rustig en geconcentreerd. Als hij huilt stopt hij meteen wanneer ik begin te zingen. En hij maakt vaak tweelettergrepige gehelen zoals je ziet in de typische eerste woordjes: mama, papa, kaka,…. Hij zegt meestal ‘baba’ en soms komt er eens ‘mama’ uit, maar zonder enige betekenis.

Zijn grove motoriek is goed, maar meneer is niet erg geïnteresseerd op dat vlak veel bij te leren. Hij raakt nog altijd gefrustreerd als hij even op de speelmat ligt, doet niet echt een poging te gaan kruipen. Wel rolt hij vlot van buik naar rug en omgekeerd en beweegt hij in cirkeltjes over zijn buik. Hij zit steeds steviger, vanmorgen nog in het badstoeltje – dat vond hij superleuk, spelen in bad! En maar spetteren!

Onze man is vooral met zijn fijne motoriek bezig: de dingen vasthouden tussen wijsvinger en duim (pincetgreep), dat doet hij al lang maar steeds fijner. Hij pakt de voorwerpen niet met zijn volle hand maar hij pakt ze vast aan hun litsjes, ritsjes, touwtjes, etiketjes… en dan bestudeert hij de dingen grondig! En hij houdt ervan aan de koordjes en lintjes van mama’s kleertjes te trekken, en aan mama’s en papa’s haar!!!!

En Roan is nog steeds een echte knuffelman. Hij zoent nu niet meer door zijn open mondje tegen mijn wang te wrijven maar maakt nu smakgeluidjes: hij zuigt echt, zoals het echte ‘zoenen’. Hij doet dit ook graag aan mijn blote arm, alsof hij zo het huid-op-huidcontact inhaalt die hij mist door geen borstvoeding meer te krijgen. En hij doet dit ontzettend vaak, op alle momenten van de dag – ik voel me graag gezien door onze man J  En hij is vooral een vrolijke lachebek die door iedereen graag gezien is!

Ik ben dit weekend gestopt met kolven. Ik was het gewoon beu en vergat het steeds meer. Vannacht heeft onze man nog even gedronken, maar weet niet of dit nog lang mogelijk zal zijn. Sinds hij ziek is geven we hem ook ’s nachts een flesje bij, omdat hij overdag heel slecht drinkt en ’s nachts meer honger lijkt te hebben.  Maar goed, ik heb toch borstvoeding kunnen geven tot zijn 7 maanden, ’s nachts dan toch J Voor hij die oorontsteking kreeg is hij trouwens regelmatig beginnen doorslapen – dat betekent: slapen tot half 7 zonder voeding ’s nachts, we moesten hem wel nog regelmatig zijn tutje geven omdat hij toch nog vaak wakker werd. Ik hoop dat hij, als hij weer beter is, ook weer beter gaan slapen en doorslapen, en graag ook wat langer slapen J