Ons kleintje heeft ons even doen schrikken en kiekeboe

dag dames,

Dit was schrikken. Zondag lekker lang geslapen, samen intiem geweest en dan gaan wandelen. Nadien legde ik me even in de zetel en voelde plots harde buiken, niet 1 of 2, maar harde buiken die telkens enkele seconden aanhielden en na elke 2 minuten terugkwamen. We belden het verloskwartier en ik mocht ter controle naar het ziekenhuis. Daar werd ik aan de monitor gelegd, de harde buiken en de hartslag van ons ventje werden geregistreerd en de vroedvrouw voelde binnenin. Zij voelde verweking en belde de vk van wacht. Meteen aan de weeënremmers, eerst een cardiogram omdat weeënremmers echt niet gezond zijn. Ik had een hartslag van 100 eens de medicatie werkte. De vroedvrouw wou ons geen valse hoop geven, zo zei ze.... Ik had een erg fatalistisch gevoel, vooral omdat we ons vorig ventje op 20 weken waren verloren.

Later op de dag kwam mijn vaste vk. Die was minder ongerust. Ze vroeg meteen of we geslachtsgemeenschap hadden gehad die dag, Ja dus, en volgens haar was dat de oorzaak. Ik kreeg nog andere medicatie, bloed werd genomen en geanalyseerd en ik kreeg preventief antibiotica want mijn witte bloedcellen waren toegenomen (wat wijst op infectie), de baarmoederhals werd gemeten en die was heel goed, 5,5 cm, dan mocht ik naar een kamer in het ziekenhuis, het was toen al 9 uur. Tegen die tijd deden de harde buiken erg veel pijn, menstruatiepijn, ik was er echt niet gerust in!

De harde buiken en de pijn zijn gebleven tot de volgende dag in de late namiddag, ik had die nacht door de pijn amper geslapen, dat zal er ook wel mee te maken gehad hebben. Ik deed een middagdutje, en nadien waren ze plots weg, even plots als ze waren gekomen. De weeënremmers werden afgekoppeld en ze zijn tot dusver niet teruggekomen. De dokter blijft de schuld op het vrijen steken. Dat gaan we nu even niet meer doen, tot tot ons ventje levensvatbaar is, en dan met condoom, want het sperma is de boosdoener, daarin zouden weeënopwekkende stoffen zitten....

Gisteren mocht ik naar huis, met medicatie (iets om de baarmoeder te kalmeren) en na een ijzerbaxter gekregen te hebben want net als de vorige keer werd weer een ijzertekort vastgesteld - ik ben weer helemaal opgekallefaterd, zo zei de dokter!

Nu weer thuis, met de nieuwe laptop die ik nu even uitprobeer tip ik dit bericht. Als de harde buiken terugkomen moet ik weer naar het ziekenhuis - ik hoop echt dat ze wegblijven, want veel harde buiken kan echte weeën in gang zetten, en dat wil ik niet: nu zeker nog niet!!!!!

Ons ventje heeft er geen last van ondervonden, zijn hartje werd regelmatig gemeten en dat was altijd goed, hij bewoog ook veel. Ik vrees soms dat hij te veel beweegt, ook dat kan voor harde buiken zorgen. De laatste 2 weken beweegt hij voortdurend als ik wakker ben en zelf beweeg. Hij komt pas tot rust wanneer ik ga liggen en slapen. Hijn reageert op alles, gisteren op het geluid van de stofzuiger, dat vond hij helemaal niet fijn denk ik. Ik had al gemerkt dat hij, als ik mijn hand op mijn buik leg, naar mijn hand toekomt en daar een stoot geeft. Als ik dan even over dat plekje wrijf, stoot hij weer en zo telkens opnieuw. Gisteren in het ziekenhuis hebben mijn partner en ik zo hard gelachen, want ik legde mijn buik bloot en toonde het aan mijn partner, en hij deed het - ons wolfje, telkens weer, reageren op mijn wrijfjes... zo leuk dat die kleine op 21 weken reageert op contact, en zo communiceert op de enige manier dat hij dat nu kan. Ik noem ons eerste spelletje dat we nu spelen 'kiekeboe'.

Ik ben er gek op, op dat ventje, ik wil hem niet kwijt!!!!!