Dag speen!!!
Megan is voor een groot deel verlost van haar speen!! Gisteren was ze hem kwijt, gewoon binnen ik heb gezocht maar vond hem niet meteen dus ik aan haar uitgelegd dat mama hem niet kon vinden en hij dus weg was. 3 uur lang huilen huilen driften gillen krijsen noem maar op! Ik heb het volgehouden en na 3 uur hel begon ze het langzaam te accepteren. Met naar bed gaan is ze meteen lief gaan slapen zonder zeuren. Maar snachts werd het toch drama, ze was onttroostbaar en bleef roepen naar haar speen. We zijn overstag gegaan en hebben haar haar speentje gegeven. Maar sochtends toen ze opstond in bed gelaten, dat accepteerde ze een uur later. Ze heeft een paar keer gevraagd om haar speen maar het was te doen.
Met naar bed gaan hebben we besloten de speen mee te geven. Ik denk dat in 1x een te grote stap is voor haar.
Voor de mensen die zich afvragen waarom Megan zolang een speen had en we niet eerder hebben afgebouwt. We hadden der al zoveel ontnomen haar enigste troost kon ik ook niet wegnemen van haar. En ik merkte nu dat ze er redelijk klaar voor was. Het dieet gaat redelijk goed!
Speentje is verbannen naar bed! En als het overdag helemaal goed gaat gaat hij haar bed ook uit!
reacties (0)