Van alles en nog wat blog

Gisteren was onze kleine grote meid alweer een maand jong, wat gaat de tijd toch hard!

Maandag uitslag gekregen van de echo en het inderdaad een cefaalhematoon wat niet kwaad kan. Ze wilde gezien de grote het wel extra in de gaten houden maar de bult is zo goed als weg!!!! binnen 2 dagen van grote bult naar een kleine verdikking. Je voelt nog wel wat vocht en je ziet ook nog een klein bultje maar zo klein! We hoeven daarom pas ook over 2 maanden terug te komen mits het in die tijd wat gebeurd.

Gisteren voor het eerst met Evalynn naar het CB. Ze woog 4110 en is 51cm, een klein poppetje nog. Weer een hele goeie ervaring op het CB Megan was ook mee en het was voor het eerst dat de arts kennis met haar maakte. We hebben best een tijdje zitten kletsen, een goed gesprek.

Met Megan moest ik smiddags naar de dokter voor een verwijsbrief voor orthopedische schoenen. Ik kan NERGENS schoenen kopen voor dat kind. ze heeft net maat 21, maar enorme dikke en brede voeten. Ze komt in geen enkele schoen, dan maar schoenen laten maken. Ze mag nu in de tuin met 3 paar sokken aan lopen en buiten niet terwijl dat juist zo belangerijk is. Hopelijk hebben ze snel tijd en snel de schoenen af zodat Megan ook lekker buiten kan gaan wandelen en stappen!

Heb ik er eerst bijna niet aan gedacht ga ik nu toch erg zitten piekeren, groeit Evalynn wel niet te hard, wordt ze niet te zwaar? Krijgt ze niet teveel eten? Het is allemaal onzin want ze weegt net 4 kilo met een maand oud en ze krijgt 5x 120cc en dat drinkt ze 9 van de 10x niet eens op. Ze huilt amper en is een hele tevrede lieve baby. TOTAAL het tegenovergestelde van Megan, Evalynn en Megan zijn in bijna niks te vergelijken en toch krijg ik het niet uit me hoofd. Tuurlijk geniet ik van mijn meiden en loop ik niet de hele dag te malen. Ik ga ook echt alleen maar naar het CB als ik moet, en ik wil ook geen weegschaal in huis. dan wordt het een obsessie en ben ik dalijk alleen nog maar bezig met het wegen. Zoiezo mocht Evalynn hetzelfde hebben als haar zus kunnen we er toch nog niks tegen doen.

Mijn gevoel en hart zeggen dat ze gewoon 'gezond' is maar men gedachte wilt er maar niet aan.... want wat als?