Gesprek in het ziekenhuis + update
Afgelopen maandag was ik uitgenodigd samen met mijn vriend om te komen naar een spiegelgesprek in het ziekenhuis waar ik bevallen ben. Om te praten over hoe het voor tijdens en na de bevalling is verlopen! Hoop bekende gezien zoals: mijn verloskundige, verpleegsters, gyncoloog en de verplegers van de couveuseafdeling. Ik heb mijn verhaal kunnen doen en dat voelt erg goed! Hoop verontwaardeging over het feit dat ik na de bevallen om 6:23 pas rond half 12 voor het eerst Megan mocht zien op de couveuseadeling. Door drukte was er eerder geen tijd mij van de uitslaapkamer te halen en te wassen. Het was goed om te vertellen en om te horen dat het inderdaad niet meer mag gebeuren dat het 5 uur duurt voordat een moeder bij haar kind kan. Vandaag ook een mooie grote bos bloemen gekregen voor het komen.
We wachten nog steeds geduldig op de uitslag van de bloedtesten die vorige week bij Megan zijn afgenomen, nog 2 weken wachten :( Opzich gaat het goed met der, ze huilt wel nog steeds veel maar als ze vrolijk is laat ze dat ook echt horen! Ze gilt het af en toe uit van plezier dan gaan der beentjes en armpjes de lucht in en loopt ze te kieren en te lachen. Ook gaat alles wat ze in der handjes krijgt haar mond in. Ze heeft ook bijna haar duimpje gevonden!! De laatste tijd had mevrouw het idee dat het wel leuk is rond 4 a 5 uur wakker te worden en dan bijna tot niet meer te slapen! Erg vermoeiend, maaar ze heeft het alweer een tijdje door. Laatste fles rond 11 uur en tot half 8,9 slapen!! Heeeeel fijn hahaha
Met mij gaat het opzich wat minder, een hoop stress en gedoe zorgen voor veel hoofdpijn en chaggerijnige buien. De situatie met Megan houdt me bezig en mijn vader werkt in het buitenland en heeft vorige week in rusland een hartinfarct gehad. Gelukkig gaat het al beter en is hij weer veilig thuis. Maandag moet hij naar de cardioloog hier voor veder onderzoek. Er blijkt iets mis te zijn met een aantal aders rond zijn hart, hij zou er namelijk een aantal missen. Ook gaat het heel erg slecht met mijn oma die lijdt aan non-hodskin, zelf roept ze al dat ze de kerst niet gaat halen en dat doet zeer. En er zijn nog wel wat dingetjes die mij bezig houden maar niet nodig om hier te vermelden. Ik weet dat de moeilijke tijd nog niet ten einde is en we nog een hoop gaan meemaken. Ik hoop dat 2013 voor ons een mooier jaar gaat worden. Al hebben we in 2012 het mooiste gekregen wat er bestaat! Onze prachtige dochter Megan
reacties (0)